motif

Στην μακρινή Ιαπωνία, ενας ιδιοκτήτης ενος μεταμεσονύχτιου μαγαζιού στο Tokyo γίνεται μάρτυρας και ταυτόχρονα καθοδηγητής μίας σειράς απο ιστορίες βγαλμένες μέσα απο τα έγκατα της δαιδαλώδους ζωής. Εδώ, μετά τα μεσάνυχτα ξεκινάει η ζωή και μαζί της και τα προβλήματα που μπορεί να φέρει ο καθένας μαζί του, μόλις κάτσει στο μικρό μαγαζί του master. Κάθε πελάτης και ένας διαφορετικός άνθρωπος, κάθε διαφορετικός άνθρωπος και ένας κόσμος που συγκρούεται συνεχώς με τους άλλους και δημιουργούνε αλλιώτικα, μακρινά σύμπαντα. Το φαγητό που προσφέρεται απο τον master, μπορεί να είναι ο,τι θελήσει ο πελάτης..αρκεί να έχει τα υλικά. Κάπως έτσι, κάθε πελάτης φέρνει και μία δικιά του επιθυμία, προσδοκώντας να ικανοποιήσει τον ουρανίσκο του. Το κάθε πιάτο παρασκευάζεται με αγάπη και σεβασμό απο τον master και προσφέρεται μαζί με τις σοφές και λιγοστές κουβέντες του.  Εδώ, το φαγητό είναι ιερό, αποτελεί μία τελετουργία βγαλμένη μέσα απο τα έγκατα του χρόνου. Οι γεύσεις, τα χρώματα και ο

Η καινούργια ταινία του Μάρτιν Σκορσέσε, πήρε μαζί της κάτι απο το παρελθόν, για να βουτήξει τους θαυμαστές στην νοσταλγία και να τους θυμίσει αλλιώτικες εποχές της έβδομης τέχνης. Το ασυναγώνιστο cast που στελεχώνει την ταινία ξέρει να εναρμονίζεται αβίαστα και γνωρίζει πολύ καλά τον ρόλο που οφείλει να ενσαρκώσει. Με την πρώτη ματιά φαίνεται να είναι μία ιστορία για την μαφία και τον αδίστακτο υπόκοσμο της, αλλά σε αυτήν την ιστορία κάτι έχει αλλάξει. Εδώ, παρελαύνουν όλα τα μεγάλα ονόματα που κάποτε είχαν συμβάλλει στο να δημιουργηθούν ταινίες-σταθμοί, τόσο στην δική τους καριέρα, όσο και στην καριέρα του Μάρτιν Σκορσέσε. Τώρα όμως, βρίσκονται στην μέση μίας διαφορετικής και ξένης για αυτούς εποχή.  Η ιστορία αυτή είναι μία παρακαταθήκη, ένας φόρος τιμής για το σινεμά που εκείνοι δημιούργησαν και λάτρεψαν και που χωρίς αυτό δεν θα ήταν αυτοί που είναι σήμερα.  Είναι μία εξομολόγηση για τον χρόνο που κυλάει και δεν εξαιρεί τίποτα και κανέναν και το παρελθόν που μοιάζε

Βασίσμενο στην ομώνυμη αυτοβιογραφία του νεαρού συγγραφέα Εντουάρ Λουί, η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ανέδειξε ενα θεατρικό με μία ριζοσπαστική διάθεση απέναντι στον κομφορμισμό της εποχής. Ο Έντυ μεγαλώνει στην γαλλική επαρχία του 90', βιώνει μέσα απο την παιδική και εφηβική ματιά του οτι η διαφορετικότητα δεν χωράει σε έναν κόσμο που έχει επαναπαυτεί στην δική του καθορισμένη κανονικότητα.  Ενσαρκώνοντας δύο πλευρές του ήρωα, οι δύο ηθοποιοί γίνονται το συναισθηματικό όχημα του που προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά του ίδιου του εαυτού. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα ακουστικά και στα οπτικά σκηνικά σημεία της παράστασης. Η παράσταση είναι "χωρισμένη" σε κεφάλαια με μία χρονική αλληλουχία και προσφέρουν μία ενδοσκόπηση στην πιο τρυφερή αλλα και δύσκολη ηλικία του συγγραφέα. Τα σκηνικά είναι μινιμαλιστικά και φέρουν μία χρηστική λειτουργία ωστέ να προκαλέσουν ένα ερέθισμα αισθήσεων και παραστατικότητας για να μπορέσει ο θεατής να μεταφερθεί μαζί με τ

Μέσα στην σκοτεινή αίθουσα ακούγονται στην αρχή αστείσμοι και ψίθυροι, όμως κάποια στιγμή κόβεται το γέλιο ή η ανάγκη να μιλήσει κάποιος. Να πεί τι άλλωστε; Ο θεατής γίνεται μάρτυρας μίας ανελέητης ξεγύμνωσης, ένας ξεριζωμός υπόστασης. Ο χαρακτήρας του Τζόκερ πάντα γοήτευε το κοινό, ήταν μία ενσάρκωση απόγνωσης και εναντίωσης απέναντι στην κανονικότητα. Και τώρα, όλα τα κομμάτια του πάζλ ξαφνικά βρήκαν την θέση τους για να δημιούργησαν εναν καθρέφτη της κοινωνίας. Η κοινωνία αυτή, που θα θυσιάσει οτιδήποτε ανθρώπινο και αληθινό για το περιβόητο θεαθήναι. Εδώ όμως, υπάρχει ένας άνθρωπος που κατόρθωσε να ενσαρκώσει όλους τους περιθωριακούς, τους κακοποιούς, τους ψυχικά άρρωστους και να τους δώσει την δική τους λύτρωση.  Την αδικία που ξεχειλίζει απο παντού και δεν μπορεί πλεόν να καταπιεστεί ή να κρυφτεί. Ο Joaquin Phoenix δίνει μία απο τις καλύτερες ερμηνείες της ζωής του και δε θα μπορούσε κάποιος άλλος να προσφέρει τόσο απλόχερα σκοτάδι και ματαιότητα σε έναν ρόλο. Το σινε

Κρατώντας τον πήχη ψηλά, οι ταινίες του νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Joon-Hoo Bong ταυτίζονται με την έννοια του αριστουργήματος. Εμφανέστατα και η σημερινή ταινία οχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά έχει καταφέρει να δώσει την δική της έννοια στον όρο αριστούργημα.  Μία ιστορία που γεννιέται και προκύπτει μέσα απο τις αναπόφευκτες ταξικές διακρίσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται ένα ανήλεω σύστημα. Σαν παράσιτα ενος οργανισμού, αποκτούν την ικανότητα να τρέφονται και να επιβιώνουν απο άλλους πιο ισχυρούς και ζωντανούς οργανισμούς. Μια ισορροπημένη σύνθεση όλων των κινηματογραφικών γλωσσών, όπου το κάθετι υπάρχει για να ενεργοποιήσει και να παρακινήσει την εξέλιξη της αφήγησης.  Όλοι οι χαρακτήρες υπηρετούν έναν σκόπο ο οποίος θέλει και να αγιάσει τα μέσα.  Τα εμπόδια και οι ανατροπές που προκύπτουν μέχρι και το τέλος της ταινίας, υπενθυμίζουν τον ρόλο που ο καθένας άθελα του έχει αναλάβει και το τίμημα που τώρα αναγκάζονται να πληρώσουν. Ενώ η διάρθωρση του κοινωνικοπολιτικού

Κατέφτασε και στους κινηματογράφους η νέα ρομαντική κομεντί του Woody Allen για να σπείρει μία γενικευμένη  αποδοκιμαστική ατμόσφαιρα και μία αναπόφευκτη σύγκρουση απόψεων. Για άλλη μία φορά, η Νεα Υόρκη κατέχει τον ρόλο του πρωταγωνιστή και μαγεύει με έναν ποιητικό ρεαλισμό που αναδύει η ίδια η πόλη τόσο ανεπιτήδητευτα και αβίαστα. Οι χαρακτήρες γίνονται έρμαια της πόλης, χάνονται μέσα σε αυτήν για να βγούν ξανά αλλιώτικοι και ανανεωμένοι και να καταλάβουν ποιός είναι ο δικός του στόχος ζωής. Η ταινία μένει πιστή σε μία απλοποιημένη πλοκή και ιστορία που φαίνεται να λειτουργεί ως φορέας για να αναδειχθούν τα γνωστά θέματα που οφείλουν να αναφερθούν σε κάθε ταινία του Woody Allen. Οι μονοδιάστατοι χαρακτήρες δεν καταφέρνουν να μεταδώσουν την κατάλληλη πειστικότητα στον θεατή ενω η απαραίτητη δόση νευροτικότητας που επιβάλλεται να εκφραστεί καταντάει κουραστική και αφύσικη. Ειναί απολύτως φυσικό και κατανοητό το έργο ενός καλλιτέχνη να δέχεται αυξομειώσεις στις επιδόσεις και στη

Το πολυπόθητο όνομα του, εμφανίστηκε και πάλι στην οθόνη των σινεμά στο σενάριο και την σκηνοθεσία. Ο κουέντιν ταραντίνο επιστρέφει με την ένατη ταινία του για να αποδώσει έναν φόρο τιμής για την δεκαετία που γεννήθηκε και εν μέρει μεγάλωσε. Τα υπερλαμπερά και αδιάκοπα μεταβαλλόμενα φώτα του Hollywood είναι αδίστακτα και δεν συγχωρούν λάθη, καθώς ο θεατής παρακολουθεί την καριέρα ενός πρώην επιτυχημένου ηθοποιού να αγωνίζεται να μείνει σχετικός. Τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που στιγμάτισαν την δεκαετία δεν αργούν να κάνουν την δική τους εμφάνιση. Με ενα μοντάζ που αναλαμβάνει τον ρόλο να ξεδιπλώσει τους χαρακτήρες και να συμπιέσει τον χρόνο των συμβάντων, συνθέτοντας έναν κόσμο ο οποίος μετατοπίζεται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, την πραγματικότητα και την μυθοπλασία. Έχοντας ολοκληρώσει πλέον την προτελευταία ταινία του, ο Ταραντίνο μας αποκαλύπτει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τις κρίσιμες αλλαγές που έφερε μαζί της αυτη τη δεκαετία, ενω βουτάει τον θεατή σε ενα οπ

Σε ένα χρυσαφί απόγευμα στην πόλη του φωτός, μπορούνε δύο ζωές να επαναπροσδιοριστούν και να επιχειρήσουν να συγκεντρώσουν τα επίπονα και αβάσταχτα κομμάτια που έχουν αφήσει πίσω τους. Το παρελθόν επιστρέφει για να κλονίσει την φαινομενική σιγουριά του παρόντος, το παρελθόν αυτό που ποτέ δεν αφήσες εντελώς οπότε σε κράτησε και αυτό κοντά του. Η ζωή φέρνει τον Jesse και την Celine ξανά κοντά, με εναν πληγωμένο ρομαντισμό και μία πικρή επίγευση απο τον χείμαρρο των ευθυνών και απογοητεύσεων που έφερε μαζί της η ζωή. Τώρα στέκονται ξανά στη μέση του τώρα και ανακαλύπτουν πως ο χρόνος είναι ανάλγητος, γίνεται εχθρός αλλα και φίλος συνάμα. Η στιγμή είναι μία και ξεγλιστράει μέσα απο τα χέρια σου, μέχρι να καταλάβεις πως είχες δώσει όλη σου την ζωή για αυτήν. Για αυτήν την μία υπέροχη και σύντομη στιγμή, που το σύμπαν εξισσοροπείται και αφουγκράζεται τα θέλω σου, ολάκερη η ζωή πάλευε να ξαναγυρίσει σε αυτήν την μία στιγμή. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Tίτλος: "Befor

Καλώς ήρθατε στον κόσμο του Gaspar Noé. Παρακαλούμε αφήστε τις επιφυλάξεις, τις άσκοπες σεμνοτυφίες και τις προκαταλήψεις στην άκρη.  Εδω γεννιέται ένας κόσμος μπροστά στα μάτια σας και δεν ζητάει φλύαρους επιδεικτικούς σχολιασμούς και αναλύσεις. Μονάχα συναίσθημα και ωμή πηγαία ανθρώπινη έκφραση, να έρθετε σε επαφή με την ζωώδης πλευρά του εαυτού σας, αυτήν που καταπιέζετε κάθε μέρα.  Μία υπέροχα ενορχηστρωμένη συμφωνία με μερικές φάλτσες νότες που χωρίς αυτές δεν θα ήταν τόσο υπέροχη, τόσο άρτια. Ενα ταξίδι στην καλα κρυμμένη και σκοτεινή φύση του ανθρώπου, που με έναν ανυπερβλητό αισθησιασμό και εκφραστικότητα του σώματος γεννιέται ένας χορός που μπορεί να μας παρασύρει στις πιο βαθιά ριζωμένες παρορμήσεις μας. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας.. . Τίτλος: " Climax " Σκηνοθέτης: Gaspar Noé Πρωταγωνιστούν:Sofia Boutella, Romain Guillermic, Souheila Yacoub Έτος Παραγωγής: 2018 Χώρα: Γαλλία

Αυτή η ιστορία δεν έχει αρχή ουτε τέλος, είναι μία ανάπαυλα, μία σύντομη στάση απο την πομπώδης και αδιάκοπη βιομηχανία της ζωής και της τέχνης που πρέπει πάντα κάτι να δείξει και πάντα κάπου να στέκεται. Αράγε μπορείς μέσα σε μία νύχτα, να ξαναγεννηθείς και να καταφέρεις να αφουγκραστείς (έστω για λίγο) την ανυπότακτη βαρύτητα των απλών καθημερινών πραγμάτων; Χρειάζεται θάρρος για να κοιτάξεις στα μάτια την μοναξιά που πάντα φώλιαζε μέσα σου, θέλει τόλμη για να γίνεις ένα με τον άλλον και να του πεις πως, χωρίς αυτόν, ο καφές δεν έχει την ίδια γεύση. Σε αυτόν τον κόσμο, οι νύχτες κουβαλούν έναν διδακτικό χαρακτήρα που χάνεται όταν βγαίνει ο ήλιος. Οι χαρακτήρες και ο χρόνος παίζουν την δική τους κίνηση στο παιχνίδι της ζωής. Όλα συμβαίνουν και τίποτα ταυτόχρονα, όλοι αναζητούν μία αλήθεια ενω αυτή ξεχείλίζει απο μέσα τους. Η μοναξιά θα έρθει να σε βρεί όταν το αποφασίσεις εσύ, γιατί τα πάντα παραμένουν μονάχα μία στιγμή στην επιφάνεια του χρόνου πρίν βυθιστούν οριστικά στην άβυ

Ίσως κάθε εξιστόρηση πολιτικής σύγκρουσης και αναταραχής, να κουβαλά μία διαφορετική δυναμική και βαρύτητα μέσα απο το αθώο βλέμμα ενος κοριτσιού. Η μικρή Μαρτζιάν αναγκάζεται να διανύσει την τρυφερή παιδικη της ηλικία, στις απαρχές μίας επανάστασης που θα καθόριζε το υπόλοιπο της ζωής της. Μεγαλώνωντας στην Τεχεράνη, μία πρωτεύουσα που είχε γίνει έρμαιο πολιτικών και κοινωνικών θεσμών και πάλευε σκληρά να ορίσει την ταυτότητα της. Εκεί, στη μέση του χάους και τις ανασφάλειες, ζεί και η μάρτζιαν με το δικό της χάος που πασχίζει να το εξωτερικεύσει με μία υγιή αντίδραση απέναντι σε ένα σύστημα που φιμώνει και καταπιέζει την δίψα της για ζωή.  Μία δυστοπική και δυσδιάσταση ιστορία, σε έναν κόσμο που δεν επιτρέπει χρώμα και ελευθερία.  Βασισμένο στην πολυτάραχη πολιτική ιστορία του Ιραν, το Persepolis είναι μία υπενθύμιση για την σημασία της ελεύθερης έκφρασης, την δυσκολία της ενηλικίωσης, την αναγκαία ισότητα των φύλων και τον αγώνα για μια καλύτερη,  πιο αξιοπρεπη και κυρίω

Η ταινία αυτή εχεί γίνει φορέας πληθώρων χαρακτηρισμών (Νίκη της Σαμοθράκης,  Ιερό Δισκοπότηρο) και οχι δίχως λόγο και αιτία. Αφού, ο τρόπος κινηματογράφησης της για εκείνη την εποχή έσπαγε όλα τα κατεστημένα και εισήγαγε νέες προοπτικές στην νεαρή ακόμη έβδομη τέχνη. Ο McTeague ξεφεύγωντας απο το αδιέξοδο των ορυχείων, κατορθώνει να γίνει ενας επιτυχημένος οδοντίατρος. Εκεί στο Ιατρείο του, γνωρίζει και ερωτεύεται την Trina.  Μετά τον γάμο τους, η Trina κερδίζει ενα λαχείο αξίας 5.000 δολλαρίων. Ύστερα απο διάφορες ατυχής συγκυρίες, ο McTeague χάνει την άδεια λειτουργίας του Ιατρείου του και ταυτόχρονα η γυναίκα του αρνείται να ξοδέψει οτιδήποτε απο το ποσό του λαχείου. Η καταστάση θα ξεφύγει και οι οικονομικές δυσκολίες θα γίνουν δυσβάσταχτες. Ώσπου τελικά, ο πρωταγωνιστής θα τραπεί σε φυγή απο την ζωή του, καταλήγοντας στην ¨Κοιλάδα του Θανάτου¨ (Death Valley) . Αλλά ακόμη και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, εκείνος σπεύδει να ¨σώσει¨ το χρύσο που κουβαλούσε μαζί του.

Δεν είναι τυχαίο πως, όσο περισσότερα θεατρικά του Μπρέχτ διαβάσει κανείς τόσο καλύτερο και πιο ξεκάθαρα μπορεί να δεί μέσα στην ψυχή του, στην καθαρή και γεμάτη ανθρωπιά ματιά του, που εκείνη την εποχή χανόταν μέσα στον σκοταδισμό του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα που δείχνει, απο την μία την απογοητεύση και την στεναχώρια του Μπρέχτ, αλλά απο την άλλη, έχει αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη να διαδώσει και να θυμήσει στον τότε λαό τις ξεχασμένες ανθρώπινες αξίες. Σε μία ασιατική επαρχία, εμφανίζονται τρείς θεοί που ψάχνουν απεγνωσμένα ακόμη τους εναπομείναντες καλούς ανθρώπους πάνω στην γη. Εκεί συναντούν μία ιερόδουλη, που είναι η μόνη που προμυθοποιείται να τους φιλοξενήσει στο ταπεινό της σπίτι. Λόγω του καλού της χαρακτήρα, οι Θεοί την ανταμείβουν με ένα γενναίο ποσό χρημάτων, με τα οποία αποφασίζει να αγοράσει ενα καπνοπωλείο. Βάζοντας όμως ως προτεραίοτητα τις ανάγκες των άλλων, ξεχνάει να προσέξει και τις δικές της. Έτσι, η ζωή της διαλύεται και ο,τ

Μία ευχάριστη έκπληξη απο την γερμανία ήρθε για να σταθεί περήφανα δίπλα απο τις αμερικάνικες σειρές και να αποδείξει οτι και η ευρώπη ξέρει τι θα πεί δράση και μυστήριο. Ένας απο τους καλύτερους ποδοσφαιριστές βρίσκεται νεκρός λίγο πρίν απο τον ποδοσφαιρικό αγώνα Γερμανίας-Τουρκίας. Όσo οι αρχές να κρατήσουν τον φόνο απο τον Τύπο κρυφό, προσπαθούν να διαλευκάνουν ένα βρώμικο παιχνίδι τζόγου και αθλητικών στοιχημάτων που ενδεχομένως κρύβεται πίσω απο αυτη την υπόθεση. Με μία διάθεση μυστηρίου, προβάλλοντας τα σάπια σημεία ενός κοινωνικού συστήματος, η σειρά, εμφανώς επηρεασμένη απο τις πομπώδεις αμερικάνικες παραγωγές, σπεύδει να αφήσει το δικό της ευρωπαικό στίγμα. Βάζοντας στο προσκήνιο τις κοινωνικές ανισότητες που προκύπτουν μέσα απο μία έντονη πολυπολιτισμική πόλη το οποίο τονίζεται μέσα απο ένα αιχμηρό σενάριο, η σειρα αξίζει την προσοχή των πιστών οπαδών του Netflix. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "Dogs of Berlin" Πρωταγωνιστούν: Felix Kramer, Fa

Πόσο δύσκολο είναι να περιγράψει κανείς κάποιες ταινίες με την περιορισμένη ικανότητα των λέξεων, όταν ξεχειλίζουν απο εναν χείμαρρο συναισθημάτων; Γιατί ταινίες είναι μέρη, είναι στιγμές, είναι το ποιός ήσουν όταν τις είδες και ποιός είσαι τώρα που τις ξαναβλέπεις. Είναι μία ακλόνητη συντροφιά, γεμάτη αναμνήσεις, συναισθηματισμούς και πληγές. Αυτή η ιστορία είναι του Jessie και της Celine και η τυχαία διασταύρωση των δικών τους δρόμων. Είναι μία ιστορία για την τυχαιότητα του σύμπαντος και τις απρόσμενες εκφάνσεις που μπορεί να φέρει. Ο χρόνος μπορεί, απο ένας απλός εφήμερος μηχανισμός που επιδιώκει να ξοδευτεί, να πάρει υπόσταση και σημασία. Γιατί, όταν υπάρχει μία πηγαία και ανεπιτήδευτη επικοινωνία ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους ξένους, ο χρόνος αγωνίζεται να φρενάρει την ακατάπαυστη ταχύτητα του για να αφιερώσει την ανάλογη σημασία σε μία τέτοιου είδους αβίαστη χημεία. Η καρδιά και το μυαλό χαμογελούν και ελπίζουν ταυτόχρονα, βλέποντας δύο ανθρώπους να δένονται κατα τη διάρκε

Η συγκεκριμένη ταινία-σταθμός αποτέλεσε και δικαιολογημένα ενα απο τα αριστουργήματα του John Ford. Ένας σκηνοθέτης που έχει δείξει άμεση προσήλωση και πίστη στο είδος του Western, δεν αφήνει όμως ποτέ το ίδιο το είδος να υπονομέυσει και να επισκιάσει την πλοκή της ιστορίας. Ενας βετεράνος του εμφυλίου πολέμου μετά απο 8 χρόνια απουσίας επιστρέφει στο σπίτι του αδερφού του στα βάθη του δυτικού Τέξας. Μετά απο μία επίθεση ινδιάνων, το σπίτι είχε παραδοθεί στις φλόγες και η ανηψία του μαζί με την αδερφή της έχουν απηχθεί. Εκεί θα ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι αναζήτησης, στο όποιο θα συναντήσουν δύσκολα και σκληρά εμπόδια μπροστά τους. Οι χαρακτήρες διατηρούν μία αμείλικτη αποφασιστικότητα και δεν λυγίζουν με κανέναν κόστος. Τα τοπία σε συνάρτηση με την σκηνοθεσία φέρουν μία απόλυτη ισορροπία με την εξέλιξη της υπόθεσης. Το ταξίδι της επιστροφής μοιάζει μακρινό, όμως εκεί στα βάθη της Δύσης θα ανακαλύψουν πιο πολλά απο αυτά που περίμεναν.  Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτ

Πόσο αναπάντεχα όμορφες είναι αυτές οι καθημερινές στιγμές που μπορούν να σε κάνουν να θυμηθείς ταινίες που σου έχουν χαράξει την καρδιά και το μυαλό. Όλοι μας έχουμε φαντασιωθεί κάποια στιγμή μία βελτιωμένη και ανέμελη παράλληλη ζωή όπου όλοι μας καταλαβαίνουν και τίποτα ποτέ δεν πηγαίνει στραβά.  Η μικρή Coraline δεν αποτελεί εξαίρεση αυτής της φαντασιώσης.  Αφού, μετά απο μία μετακόμιση στην μουντή και βαρετή εξοχή, τους δύο μόνιμα απασχολημένους γονείς της, η Coraline αρνείται να συνεχίζει να ζεί πλεόν αυτή την ζωή. Ανακαλύπτοντας ενα βράδυ μία μαγική πόρτα, βρίσκεται σε μία παράλληλη πραγματικότητα που έχει εκπληρώσει κάθε της επιθυμία και της προσφέρει την ζωή που εκείνη θέλει να ζήσει. Πίσω απο αυτή την ωραιοποιημένη πρόσοψη κρύβεται ένα σκοτεινό τίμημα που θα κάνει την μικρή Coraline να επαναεκτιμήσει όλα όσα μέχρι τώρα θεωρούσε δεδομένα. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "Coraline" Σκηνοθεσία: Henry Selick Πρωταγωνιστούν:  Dakota Fanning, Te

Σχεδόν 50 χρόνια μετά θα μπορούσε κανείς να πεί με απόλυτη σιγουριά, οτι η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί μία πολυσύνθετη ωδή για την ίδια την τέχνη του κινηματογράφου. Ένας σχετικά ξεπεσμένος πλέον σκηνοθέτης, θέτει σε κίνηση την επόμενη μεγάλη ταινία του. Απο τα πρώτα κιόλας βήματα της υλοποίησης της, ο Guido έρχεται αντιμέτωπος με ένα παρελθόν που τον στοιχειώνει, ένα παρόν που θέλει να τον δαμάσει και ένα μέλλον που μοιάζει δυσοίωνο. Παλεύοντας με τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες, γίνεται ο ίδιος θεατής της ίδιας του της ζωής μέσω της νέας του ταινίας.  Μία φασματική αλληγορία που δεν επιτρέπει τον καθαρό διαχωρισμό του ονείρου, με την τέχνη, την ζωή και την φαντασία. Γιατί άλλωστε, πως ακριβώς να τα ξεχωρίσεις;  Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "8½" Σκηνοθεσία: Federico Fellini Πρωταγωνιστούν:  Marcello Mastroianni, Anouk Aimée, Claudia Cardinale Έτος παραγωγής: 1963 Χώρα παραγωγής: Ιταλία

Σήμερα αποφάσισα να γράψω για κάτι πιο προσωπικό και βιωματικό, κάτι που μπορεί να μην έχει σχέση με τον κινηματογράφο αλλά μέσω της τέχνης μετατρέπει το παρελθόν σε μία παλιά ταινία. Σε κάθε στιγμή παραμονεύει και κινδυνεύει να ξυπνήσει το αδηφάγο τέρας της μνήμης. Αυτό το τέρας που μπορεί σε μερικά δευτερόλεπτα να σε αποστασιοποίησει απο το παρόν και να σε πάρει μαζί του στα βάθη του χρόνου. Οι άνθρωποι που μοιραστήκαμε τις ζωές μας, τις γιορτές μας, το αίμα μας είναι εκείνοι που αποτελούν τον μοναδικό κρίκο του παρελθόντος με το παρόν, είναι η απόδειξη πως το παρελθόν έχει υπάρξει. Και τώρα, οι εναπομείναντες ζωντανοί έχουμε αναλάβει άθελα μας το χρέος της διαιώνισης της οικογένειας αλλά και να κρατήσουμε τους νεκρούς μας, στην επιφάνεια της θύμησης μας, ώστε να μην διαλύθουν μαζί με το χώμα που πάτησαν και έσπειραν. Ακίνητοι σαν κούκλες που στήθηκαν με κάποιο σκοπό, στέκονται κοιτάζοντας στον φακό της κάμερας, μη γνωρίζοντας οτι κάποτε θα αποτελούσαν μόνο μία απόδειξη, μία μ

"Τα παιδιά του παραδείσου" είναι μία ταινία που γυρίστηκε σε μία περίοδο έντονων πολιτικών αναταραχών, όμως κατάφερε στο τέλος να θριαμβεύσει και να την αγαπήσει το κοινό. Η ταινία ξεχειλίζει απο ποιητικό ρεαλισμό, πράγμα αναμενόμενο αφού ο σκηνοθέτης ήταν ένας απο τους ηγέτες του κινηματογραφικού κινημάτος. Η ιστορία καταπιάνεται με την ζωή ενός θεάτρου και τις καθημερινές δυσκολίες που αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν. Μέσα σε αυτές, είναι και ο ανεκπλήρωτος έρωτας δύο αντρών για την ίδια γυναίκα και η ακατάπαυστη προσπάθεια τους για να την κατακτήσουν. Μία τρίωρη ταινία-υπερπαραγωγή, με δεκάδες περίτεχνα σκηνικά, κουστούμια και χιλιάδες κουμπάρσους. Ένας ύμνος, για την απόκοσμη μαγεία της τέχνης και ιδιαίτερα του θεάτρου που είναι τόσο μα τόσο αναγκαία σε εποχές σκοταδισμού και φόβου. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "Children of Paradise" (Original Title:"Les Enfants du Paradis) Πρωταγωνιστούν: Arletty, Jean-Louis Barrault, Pierre Brass

Μία ταινία-σταθμός στο χιτσκοκικό σύμπαν που έχει γίνει ένα σημαντικό παράδειγμα για την θεωρία και την ανάλυση του κινημαγράφου ως προς την σκηνοθεσία και την μυθοπλασία που φέρει. Μέσα απο ενα τραυματικό ατύχημα ο αστυνομικός/ντετέκτιβ John "Scottie" ανακαλύπτει οτι πάσχει απο ακροφοβία και αναγκάζεται να αποσυρθεί απο την θέση του. Σε εκείνο το διάστημα ένας φίλος του απο τα παλιά, του ζητάει σαν χάρη να παρακολουθήσει την γυναίκα του λογώ μερικών περίεργων συμβάντων.  Όσο προχωράει η έρευνα το μυστήριο εντύνεται και το κουβάρι με τα μυστικά μπλέκεται... Για να ξεμπλέξει και να διαλυθεί η αχανής ομίχλη της δολοπλοκίας θα χρειαστεί μία λοξοδρόμηση που τελικά θα καταλήξει στο μονοπάτι της αλήθειας. Μία ταινία που τιμάει όλα οσα αντιπροσωπεύει και αγαπά ο κινηματογράφος, φτάνει μέχρι το τέρμα για να αξιοποιήσει τις αμέτρητες ικανότητες και επιλογές που προσφέρει η έβδομη τέχνη. Απο τον δάσκαλο του suspense, τον άνθρωπο που δεν μπορούσε να δεί τον κινηματογραφό μονάχα

Ίσως μία απο τις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες που φανερώνει την φαινομενική λάμψη της κινηματογραφικής βιομηχανίας του Hollywood. 'Ενα τόσο κλασσικό Musical που εμπεριέχει το γνωστό σε όλους τραγούδι "Singin' in the Rain" που κινδυνεύει να γίνει πιο γνωστό και απο την ίδια την ταινία που το προώθησε. Η ταινία αυτή, ανεπανάληπτη στο είδος της, γεμίζει με χρώματα, τραγούδι, άρτειες χορογραφίες και τον κλασσικό χολυγουντιανό έρωτα που παρασύρει τα πάντα στο διάβα του.  Η ιστορία εκτελλίσεται σε μία κρίσιμη στιγμή στην εξελίξη της έβδομης τέχνης, η ανακάλυψη και η μετάβαση στον ήχο. Μέσα απο αποδοκιμασίες και αμφιβολία, η καινούργια ανακάλυψη γίνεται τελικά δεκτή απο τις εταιρίες παραγωγής όμως η τεχνική της εκπλήρωση θα χρειαστεί ακόμα πολύ δρόμο. Μία ιστορία για την βιομηχανία του ονείρου, την δυσκολία της εξέλιξης συνοδευόμενα απο άψογα συγχρονισμένες χορογραφίες και τραγούδι που θα εντυπωσιάσουν και τον πιο δύσπιστο θεατή. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας..

Λίγο πριν αρχίσει μία απο τις πιο σκοτεινές εποχές του 20ου αιώνα, ο σκηνοθέτης Fritz Lang γύρισε την πρώτη του ταινία με ήχο. Λες και η ίδια η ιστορία να τον παρέσυρε για να γυρίσει μια ταινία για το εγκλήμα και την δυσνόητη ανθρώπινη φύση. Σε μία πόλη πραγματοποιούνται μια σειρά απο δολοφονίες μικρών κοριτσιών και ο δράστης παραμένει αγνώστου ταυτότητας. Όταν όμως φαίνεται πως οι αρχές αποτυγχανούν στην έρευνα τους, αποφασίζει ο λαός να πάρει το πάνω χέρι και να πιάσει ο ίδιος τον δράστη. Ο αγώνας μεταξύ των αρχών και του λαού δεν σταματάει μέχρι το τέλος, ώσπου τελικά ο πολίτες κατορθώνουν να τον παγιδέυσουν. Υποδυόμενος τον δολοφόνο, ο ηθοποιός Peter Lorre φαίνεται να βάζει σε κίνηση κάθε σπιθαμή του σώματος και της εκφραστικότητας του, δίνοντας έτσι μία απόκοσμη φιγούρα στον χαρακτήρα του. Σε τούτη την κρίσιμη εποχή ταυτότητας και πεσιμισμού για την Γερμανία, που δύο χρόνια μετά θα εξέλεγε για ηγέτη τον Χίτλερ, η ιστορία αυτή μοιάζει με κακό οιωνό. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήν

Το "Τάμα" είναι η νέα ταινία του ανερχόμενου σκηνοθέτη Γιάννη Μπλέτα.  Ανήμερα του Αγίου Φανουρίου, μία οικογένεια ετοιμάζεται για το καθιερωμένο τραπέζι της, έχοντας σα "γλύκισμα" για το τέλος την γνωστή φανουρόπιτα.  Καθώς η ιστορία δεν ακουλουθεί την κλασσική γραμμική αφήγηση, αλλά μας αποκαλύπτει σχεδόν απο την αρχή πως κάτι σκοτεινό και παράνομο συνέβη σε εκείνο το μεσημεριανό τραπέζι.  Οι χαρακτήρες διακατέχονται απο μία ασυνήθιστη απάθεια αλλά και φόβο που τους εμποδίζει να αποκαλύψουν πολλά για το συμβάν. Σε ενα απομακρυσμένο χωριό της Κρήτης, ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια του θεατή, ίντριγκες, καταπίεση και μία ανάγκη για διαφυγή απο τούτη την οριοθετημένη πραγματικότητα. Μία ιστορία μυστηρίου και σασπένς, που κουβαλάει μαζί της επίκαιρα μηνύματα της ελληνικής και ιδιαίτερα της συντηρητικής κρητικής κοινωνίας που δεν μπορεί να ξεφύγει απο τις αρχές και τις ιδέες που σέρνει εδώ και χρόνια μαζί της.  Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας.. Η ταινία θ

Στην σύντομη ζωή του ο σκηνοθέτης Jean Vigo δημιούργησε την ταινία ονόματι "L'Atalante". Καθαρά επηρεασμένη απο τον ποιητικό ρεαλισμό που διακατείχε τον σκηνοθέτη, η ταινία αφιερώνει την προσοχή της στους ναυτικούς και όλους εκείνους που ζούνε μία ζωή μακριά απο την σταθερότητα της στεριάς. Το νεόνυμφο ζευγάρι επιβιβάζεται στο πλοίο "Αταλάντη" για να ξεκινήσει εκεί την ζωή του μαζί. Στο καράβι τους υποδέχεται ο καπετάνιος και ο βοηθός του, που θα παραμείνουν πιστοί συνοδοιπόροι τους σε κάθε δυσκολία. Καθώς το ταξίδι συνεχίζεται και το Παρίσι γίνεται η επομένη στάση τους, η νεόνυμφη Juliette αρχίζει να δυσφορεί. Έχοντας μεγαλώσει σε ένα χωριό, το όνειρο της έχει γίνει να δει και να ζήσει την γοητεία της πόλης του φωτός. Έχοντας φτάσει κοντά στο Παρίσι πλέον, η Juliette παρασύρεται απο τα φώτα και την ενέργεια της πόλης και αποφασίζει να το σκάσει. Γνωρίζοντας καλύτερα την πόλη, ανακαλύπτει άθελα της και τα αρνητικά που κουβαλάει μαζί της. Το ταξίδι του γυρ

Με συγκίνηση και γέλιο, αποχαιρετάνε σήμερα οι θαυμαστές του "Broad City" το τελευταίο του επεισόδιο. Δεν υπάρχει λοιπόν, καλύτεροι στιγμή απο αυτήν, να αποτίσω και εγω τον δικό μου φόρο τιμής σε αυτές τις δύο υπέροχες γυναίκες. Δύο νεαρές κοπέλες, προσπαθούν να επιβιώσουν και να κυνηγήσουν τα όνειρα τους στην Νεα Υόρκυ. Καθώς η κάθε μέρα γίνεται και ένας καινούργιος αγώνας που πρέπει να ξεπεράσουν, οι αστείες και παράλογες συγκυρίες που τους προκύπτουν φέρνουν άφθονο γέλιο στον θεατή. Η εβραική τους καταγωγή δεν είναι τυχαία, αφού για άλλη μια φορά αποδεικνύται ποιος κατέχει τα σκήπτρα της κωμωδίας στον κόσμο της Showbiz. To "Broad City" αντιπροσωπεύει ενα νέο επαναστατικό είδος κωμωδίας που φαίνεται οτι ήρθε για να μείνει. Μίας κωμωδίας με γερές δόσεις ρεαλισμού που έχει αναλάβει τον ρόλο να σαρκάσει, να κριτικάρει και να ισοπεδώσει τα στερεότυπα και τις κοινωνικές ανισότητες. Εμείς αποχαιρετάμε την αγαπημένη μας σειρά και ευχαριστούμε για τις άφθονες στιγμ

Η νέα σειρά του Netflix που κέρδισε την προσοχή του κοινού μόλις βγήκε, είναι η απάντηση στις σειρές που μέχρι τώρα έχουν ειδωλοποιήσει το σέξ. Η σειρά επιχειρεί να κάνει το δύσκολο επόμενο βήμα και να μιλήσει για τα σεξουαλικά προβλήματα των εφήβων.  Ο νεαρός Otis έχει την τύχη ή την ατυχία, να είναι γιός μίας σεξολογού. Μεγαλωμένος σε ένα άκρως απελευθερωτικό απο οποιεσδήποτε αναστολές περιβάλλον, ο ίδιος μοιάζει να μην νιώθει άνετα με αυτό. Όπως αποκαλύπτεται όμως, όπως η μητέρα του έτσι και εκείνος έχει το χάρισμα να λύνει τα σεξουαλικά εμπόδια ζευγαριών. Έτσι λοιπόν, μαζί με μία κοινωνικά περιθωριακή κοπέλα αποφασίζουν να ξεκινήσουν μία "επιχείρηση" που θα δίνει συμβουλές και βοήθεια έναντι χρημάτων στους μαθητές του σχολείου. Μία ευχάριστη και τρυφερή σειρά που προσφέρει στον θεατή μία ματιά στον δύσκολο κόσμος της εφηβείας και της σωματικής και ψυχικής ωρίμανσης. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "Sex Education"  Πρωταγωνιστούν:  Asa But

Ξεκινώντας μία περιοδεία στον αχανή Νότο της Αμερικής, ένας μαύρος πιανίστας προσλαμβάνει έναν ιταλοαμερικάνο ως σοφέρ. Το ταξίδι θα είναι ατέλειωτο και γεμάτο εμπόδια, αφού ο Νότος την δεκαετία του 60' φημίζεται για την συντηρητικότητα του. Σε μία Αμερική που στηρίζεται σε έναν φυλετικό διαχωρισμό που είναι τοσο βαθιά ριζωμένος που κανένα ταλέντο δεν μπορεί να τον επηρεάσει. Δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι έρχονται κοντά και γνωρίζονται, για να αναθεωρήσουν τις κοσμοθεωρίες τους και να ζήσουν μία άλλη σκοπιά των πραγμάτων που μέχρι τότε ήταν σίγουροι πως γνώριζαν. Μία συγκινητική ιστορία γεμάτη ανθρωπιά και αλληλεγγύη, που επιχειρεί να αποδυναμώσει τα φυλετικά στερεότυπα και να ξεσκεπάσει το σκληρό και συνάμα "πολιτισμένο" πρόσωπο που ήθελε να προβάλλει η Αμερική... Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "Green Book" Σκηνοθεσία: Peter Farrelly Πρωταγωνιστούν: Viggo Mortensen, Mahershala Ali, Linda Cardellini Χρονιά: 2018

Ο γνωστός αδίστακτος κωμικός της καρδιάς μας, επιστρέφει ξανα με μία καινουργία σειρά με την οποία βαδίζει για πρώτη φορά σε άβατα μονοπάτια...στο δράμα. Ο Tony χάνει κάθε αξία και νόημα στην ζωή του, όταν η πολυαγαπημένη του γυναίκα υποκύπτει στον καρκίνο. Η ιδέα της αυτοκτονίας μοιάζει ελκυστική όμως η φροντίδα του σκύλου του δεν τον αφήνει να τα εγκαταλείψει ολα τόσο εύκολα. Χωρίς να χάσει ποτέ το καυστικό του χιούμορ, o Ricky Gervais εναρμόνισε το δράμα με την κωμωδία, δημιουργώντας μία δική του Persona. Έναν οργισμένο, πικραμένο χαρακτήρα, βουτηγμένο στην θλίψη που θεωρεί οτι ο όλος ο κόσμος έχει στραφεί εναντίον του και έτσι δικαιολογεί τον θυμό του. Ένα τολμηρό αλλά άκρως συγκινητικό εγχείρημα για τον κωμικό, που ενσωμάτωσε με την δικό του τρόπο την κωμωδία του σε μία δραματική ιστορία. Οι χαρακτήρες της σειράς, κουβαλάνε εναν καρικατουρίστικο χαρακτήρα και αγωνίζονται όπως και εκείνος για ένα νόημα στην ζωή τους. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας.. Τίτλος: "After

Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του James Baldwin, ο σκηνοθέτης Barry Jenkins ανέλαβε την πρόκληση να μετουσιώσει σε εικόνα, την πολιτική και κοφτερή πένα του συγγραφέα. Στις αρχές του 70' και στην καρδιά μίας άκρως φυλετικα διαχωριζόμενης γειτονιάς, στο Harlem, ο έρωτας ενος νεαρού ζευγαριού έμελλε να συναντήσει πολλές δοκιμασίες μπροστά του. Όταν ο νεαρός, κατηγορείται για έναν βιασμό που δεν διέπραξε, οι οικογένειες του ζευγαριού θα βρεθούν αντιμέτωπες με ένα μεροληπτικό δικαστικό σύστημα. Η ιστορία δεν ακουλουθεί μία γραμμική αλληλουχία, αλλα ξεκινάει απο το τέλος και δείχνει τις κομβικές σκηνές που έφεραν το ζευγάρι μέχρι εδώ. Με μία ποιητική προσέγγιση, ο σκηνοθέτης δεν θέλει απλώς να αφηγηθεί μία ιστορία, αλλά να την περιπλέξει με ένα μόνιμο συναίσθημα, μία νοσταλγία για κάτι μακρινό. Θέλει να αδράξει τις φορτισμένες με συναίσθημα σκηνές, να μείνουν στον χωροχρόνο για όσο αντέχουν, ωστέ να μην ξεχάσει ο θεατής ποτέ το συναίσθημα που κουβαλάει μέσα του. Μία συγκινη

Μία ταινία που αποδεικνύει οτι η κωμωδία είναι αστείρευτη και πολυσύνθετη. Έξι άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές βρίσκονται να έχουν την ίδια ώρα ραντεβού με έναν γνωστό ψυχολόγο. Έχοντας εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες σε αυτόν, οι άνθρωποι καταφτάνουν στο ιατρείο αναζητώντας μία λύση στο πρόβλημα που οριοθετεί και δυσκολεύει την προσωπική τους ζωή. Καθώς παραμένουν στο ιατρείο του, ο ιατρός δεν δείχνει σημεία ζωής και τα ατόμα γνωριζόνται μεταξύ τους. Με το πέρασμα της ώρας, οικειοπειούνται με το περιβάλλον τους και "ανοίγονται" περισσότερο για τη ζωή και τα προβλήματα τους. Φαίνεται οτι ο καθένας διατηρεί μία διαφορετική προσέγγιση και αντιμετώπιση του προβλήματος του. Όλοι όμως το έχουν αποδεχτεί και προσπαθούν να χτίσουν την ζωή τους γύρω απο αυτό. Μία ταινία για την δυσκολία των ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών, τις συνέπειες που φέρνει και την υπεράνθρωπη προσπάθεια που καταβάλλουν οι παθόντες για να το αποβάλλουν. Μία τρανή απόδειξη, ότι πολλές φορές οι

  Το Ξενοδοχείο El Royale βρίσκεται στο κομβικό σημείο που συναντιούνται δυο πολιτείες.  Έχοντας αφήσει πίσω του τις μέρες δόξας του, το καθιστά ιδανικό για ένα παράνομο κρυσφήγετο. Στο ξενοδοχείο καταφτάνουν τέσσερις άγνωστοι που έχουν μεταξύ τους παραπάνω κοινά απο οτι νομίζουνε. Στην πορεία αποκαλύπτονται τα πραγματικά τους κίνητρα που τους ωθούν να παίξουν σε ένα θανάσιμο "κυνήγι θησαυρού". Οι χαρακτήρες μπλεγμένοι αναμέσα στο σκοτεινό παρελθόν τους και τα θέλω τους, καταφεύγουν σε δραστικά μέτρα για να πάρουν το πολυπόθητο έπαθλο. Μία ιστορία με επιρροές που παραπέμπουν στα βιβλία μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστι αλλά και στην καλλιτεχνική βία του Tarantino. Μία ολοκληρώμενη ιστοστάθμιση ανάμεσα στο μυστήριο, την περιπέτεια και το δράμα. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: " Bad Times At The El Royal e" Σκηνοθεσία: Drew Goddard Πρωταγωνιστούν:  Jeff Bridges, Cynthia Erivo, Dakota Johnson Χρονιά: 2018

Η πρώτη αμερικάνικη ταινία του γερμανού σκηνοθέτη F.W.Murnau έμελλε να γνωρίσει τεράστια επιτυχία και να προσδώσει εναν ευρωπαικό αέρα στον αμερικάνικο κινηματογράφο. Δημιουργήθηκε την εποχή του βωβού ακόμα κινηματογράφου και έγινε μία απο τις πρώτες ταινίες με ηχητική επένδυση. Ο άπιστος σύζυγος, αποφασίζει μαζί με την ερωμένη του να πνίξει την γυναίκα του στην λίμνη κάνοντας το να φανεί σαν ατύχημα. Όταν όμως το σχέδιο αποτυγχάνει, θα βρεθεί να περνάει μία μέρα στην μητρόπολη μαζί της, με αποτελέσμα να αναθερμανθεί ο έρωτας τους. Στο τέλος, βρίσκονται στα μέσα μίας θανατηφόρας καταιγίδας και η γυναίκα του κινδυνεύει για άλλη μία φορά να πνιγεί. Καταφέρνει να σωθεί και το ζευγάρι παρα τα εμπόδια και τις δυσκολίες είναι πιο αγαπημένο απο ποτέ. Με μία άκρως περίτεχνη σκηνοθεσία που υποστηρίζεται απο το μοντάζ και την φωτογραφία, αυτή η ιστορία αποτελεί εναν ύμνο, για την προδοσία, την εξιλέωση και την αγάπη που αντιστέκεται σε όλες τις δυσκολίες της ζωής. Σχέδον έναν αιώνα μετά,

Μία ταινία σταθμός στην φιλμογραφία του Jean Renoir που γυρίστηκε και προβλήθηκε σε μία εποχή που ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος απλωνόταν σαν μαύρο σύννεφο πάνω απο την Ευρώπη. Ο Μαρκήσιος ντε Λα Σενιέ καλεί σε μάζωξη μερικούς φίλους και γνωστούς που αποτελούσαν την τότε αστική τάξη. Κατά τη διάρκεια της διαμονής τους, φανερώνονται κρυμμένοι και απαγορευμένοι έρωτες που προκαλούν διχόνοιες και ίντριγκες ανάμεσα στους καλεσμένους. Φαίνεται πως οι χαρακτήρες δεν κατέχουν την δική τους ελεύθερη βούληση, αλλά παρασύρονται απο άτυπους κανόνες και δρούν μέσα στην ταξική τους φούσκα χωρίς να γνωρίζουν κάτι διαφορετικό. Μία ταινία με μία διακριτική πολιτική νότα, που έμελλε να κατακριθεί ακόμα και να αποσιωπηθεί απο το ναζιστικό καθεστώς. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "La regle du jeu" (The Rules of the Game) Σκηνοθεσία: Jean Renoir Πρωταγωνιστούν:  Marcel Dalio, Nora Gregor, Paulette Dubost Χρονιά 1939

Η πολυαναμενόμενη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, θα καταφτάσει στα φετινά Όσκαρ με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία καθώς βρίσκεται στην πρώτη γραμμή για τις νικητήριες ταινίες. Έχοντας πίσω του μία φιλμογραφία που αντιτίθεται στους συμβατικούς τύπους του κινηματογράφου και προσπαθώντας να επανεφεύρει την σημασία του, ο Λάνθιμος επέλεξε αυτή τη φορά να το εντάξη σε μία ιστορική περίοδο. Βρισκόμαστε στο 1708, η Αγγλία βρίσκεται σε πόλεμο με την Γαλλία και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων μέσα στο παλάτι σχετικά με την στρατηγική του στρατού παραμένουν άλυτες. Όμως μέσα στο παλάτι εκτελλίσεται άλλος ένας πόλεμος, ένας ψυχολογικός και παρανοικός πόλεμος μεταξύ τριών γυναικών. Οι δύο γυναικές θα παλέψουν βρώμικα και σκληρά για να κερδίσουν την πολύτιμη έυνοια και έγκριση της Βασίλισσας Άννε.  Μέσα στον μικρόκοσμο του παλατιού, που λειτουργεί με τους δικούς του κανόνες, χωρίς υπόσταση και λογική, φαίνεται πως και οι σχέσεις ακολοθούν έναν παρόμοιο τρόπο.  Το ίδιο κάνει και η αφήγηση,

Το μοναδικό σκηνοθετικό ντεμπούτο του ηθοποιού Charles Laughton έμελλε να χριστεί απο το  Cahiers du cinéma ως μία απο τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Ένας θρησκόληπτος απατέωνας καταλήγει στο ίδιο κελί με έναν θανατοποινίτη ο οποίος του αποκαλύπτει για κάποια κρυμμένα χρήματα που βρίσκονται κάπου στο σπίτι του. Μετά την εκτέλεση του, εκείνος προσποιούμενος έναν πάστορα βρίσκεται εκεί με σκοπό να παντρευτεί την γυναίκα του και να συμφιλιωθεί με τα παιδιά του ωστέ να καταφέρει να μάθει που βρίσκονται τα πολυπόθητ λεφτά. Τα μέσα του suspense και του μυστηρίου έχουν εφαρμοστεί επιδέξια, ενώ στην αποτελεσματικότητα τους συμβάλλει και η μυστικιστική φωτογραφία μαζί με τα αποκόσμα σκηνικά και την εφευρετική σκηνοθεσία. Ένας ύμνος για την αντιφατική φύση του ανθρώπου, την απληστία του, αλλά και τις αξίες της οικογένειας. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "The Night of the Hunter"  Σκηνοθεσία: Charles Laughton Πρωταγωνιστούν:  Robert Mitchum, Shelley Win

Μία ταινία που προπορεύτηκε απο την εποχή της και έγραψε την δική της ιστορία στην έβδομη τέχνη. Ένας μεγιστάνας που κυριέυτηκε απο την εξουσία θέλησε να ανοίξει τον δικό του δρόμο στην δημοσιογραφία και να αλλάξει την έννοια των ειδήσεων. Έχοντας όμως μπλεχτεί σε ένα βρώμικο παιχνίδι εξουσίασης και ελέγχου, ο θεατής γίνεται μάρτυρας μίας παρακμής ενός ανθρώπου. Μία ιστορία για την μεθυστική δύναμη της εξουσίας και την διεφθαρμένη τακτική των ΜΜΕ. Η άκρως δημιουργική και επαναστατική μέθοδος του Μοντάζ όπως και της σκηνοθεσίας το καθιστά μία απο τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας.. Τίτλος: "Citizen Kane" Σκηνοθεσία: Orson Welles Χρονιά: 1941

Μία φορά και έναν καιρό, η Nadia γιορτάζε τα 36τα γενέθλια της με ένα φανταχτερό πάρτι. Εκείνη την νύχτα πέθανε και μετά..ξαναξύπνησε στο πάρτι των γενεθλίων της. Το δικό της πάρτι γίνεται η αφετηρία μίας χρονικής λούπας η οποία τελειώνει με διαφορετικές εκδοχές του θανάτου της και αρχίζει πάντα στο ίδιο σημείο που την βρίσκει. Μία έξυπνη και χιουμοριστική προσέγγιση, στις ανοιχτές πληγές και τα λάθη που κουβαλάμε όλοι απο το παρελθόν και το παρόν μας. Και οι διαφορετικές εκδοχές του εαυτού μας που μας επιτάσσουν να τις αποδεχτούμε και να τις λύσουμε.  Μόνο όταν αποδεχτούμε την εύθραστη ύπαρξη μας και αγκαλιάσουμε τον παιδικό και αβοήθητο εαυτό μας θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε ολοκληρωμένοι και..ζωντανοί. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας...  Τίτλος: "Russian Doll" (TV Series 2019-) Πρωταγωνιστούν: Natasha Lyonne, Charlie Barnett  Δημιουργοί: Leslye Headland, Natasha Lyonne, Amy Poehler  

"It will end, Pina, and spring will come again, more beautiful than ever, because we'll be free. We have to believe it and want it".  Από τον σκηνοθέτη που διαμόρφωσε και ζωντάνεψε τον νεορεαλισμό στην Ιταλία, δε θα μπορούσε να λείπει και ένα απο τα πιο μεγαλειώδη αριστουργήματα του. Η ταινία αυτή έρχεται σαν γροθιά στο στομάχι για εκείνη την εποχή και δεν βρίσκει ιδιαίτερα θερμή υποδοχή απο το κοινό. 'Εχει μία ακατέργαστη αλήθεια, που κανείς δεν μπορούσε να την κοιτάξει στα μάτια ακόμη. Είναι η τυραννία και τα δεινά που έμελλε να πάθει ο ανεπιτήδευτος άνθρωπος. Μέσα σε αυτόν ενσαρκώνονται και συσσωρέυονται όλες οι γενεές και οι εθνικότητες των απλών ανθρώπων, του διπλανού μας.  Και ξετυλίγεται όλη η ευαισθησία αλλά και η αντοχή και επιμονή της ανθρώπινης ύπαρξης για ελευθερία και αλληλεγγύη. Μία βαθιά ανθρώπινη ταινία, που δεν θέλει να πείσει ούτε να επιδιώξει κάτι, άλλα θέλει να εκφράσει ένα ίχνος αλήθειας σε εποχές που ο άνθρωπος το χρειάζεται απεγνωσμένα

Άλλη μία ρομαντική και cliché ιστορία.. Μία νεαρή και όμορφη φοιτήτρια μπαίνει σε ένα βιβλιοπωλείο και ο υπάλληλος την ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Μόνο που σε αυτή την ιστορία, ο έρωτας γίνεται εμμονή, παράνοια και έχει θανάσιμες συνέπειες. Μία ιδιαίτερα ατμοσφαιρική σειρά, που εξετάζει τις κοινωνικές σχέσεις στην εποχή των social media, που έχει εκθέσει τις ζωές μας σε μία μόνιμη δημόσια προβολή καταργόντας πλέον την ιδιωτικότητα του καθενός.  Η σειρά προσφέρει μία ευκαιρία στον θεατή να εισέλθει στο μυαλό ενός βαθιά διαταραγμένου ανθρώπου και να ακολουθεί τον χαώδη ειρμό της σκέψης του. Ο πρωταγωνιστής, αμφιταλαντέυεται συνεχώς αναμέσα στο καλό και στο κακό, στην δικαιοσύνη και την εκδίκηση και προσπαθεί να απελευθερωθεί απο τις πληγές και τα λάθη του σκοτεινού παρελθόντος του. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: " YOU " (2018-) Δημιουργοί: Greg Berlanti, Sera Gamble Πρωταγωνιστούν: Penn Badgley, Elizabeth Lail

Με μία ασυνήθιστη αποστολή ξεκινάει το ταξίδι του ο πρωταγωνιστής στα βάθη του Bιετνάμ και γίνεται μάρτυρας και συνένοχος σε έναν κατακτητικό πόλεμο. Εκεί, μαζί με ένα αμερικάνικο πλοίο διασχίζει ένα ποτάμι προσπαθώντας να φτάσει σε απαγορευμένα και δύσβατα μέρη που κρύβονται στην απέναντι μακρινή όχθη. Όμως, πίσω από την αθώα πυκνή βλάστηση καραδοκεί ένας ανελέητος πόλεμος που διψάει για αίμα και καταστροφή. Μία ιστορία που τραβάει μία διάφανη, λεπτή γραμμή ανάμεσα στο όνειρο και την αλήθεια, την μεθυστική εξουσία και την αναπόφευκτη υποταγή που την ακολουθεί. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "Apocalypse Now" Σκηνοθεσία: Francis Ford Coppola Χρονιά: 1979

The paradox of education is precisely this - that as one begins to become conscious one begins to examine the society in which he is being educated. Read more at: https://www.brainyquote.com/authors/james_baldwin The paradox of education is precisely this - that as one begins to become conscious one begins to examine the society in which he is being educated. Read more at: https://www.brainyquote.com/authors/james_baldwin “The paradox of education is precisely this - that as one begins to become conscious one begins to examine the society in which he is being educated. ”J.B. Μία καινούργια σειρά του Netflix που έρχεται να ταράξει τα νερά της δήθεν μετά-φυλετικής (post racial) Αμερικής.  Ποιός να το φανταζόταν οτι μέσα απο χιλιάδες στερεοτυπικές μεινστριμ σειρές, έρχεται και μία που έχει διάθεση να καταρρίψει στερεότυπα και να αποδείξει επιτέλους οτι δεν είμαστε όσο πολιτισμένοι όσο νομίζουμε. Στα μέσα μιας κοινωνικής κρίσης, που προσπαθεί απελπισμένα να αποδείξει τη

Σε ένα πάρτυ ενός σημαντικού παραγωγού, φανερώνεται όλη η λαμπερή αφρόκρεμα και οι ιδιαίτερες τάσεις της δεκαετίας του 60'. Εκεί, σα τη μύγα μες στο γάλα, προσκαλείται εντελώς καταλάθος, ένας μετριότατος ινδός ηθοποιός. Καθώς προχωράει η βραδιά, προκαλούνται όλο και περισσότερες αναταράξεις χάρη στην παρουσία του εξωτικού προσκεκλημένου. Μία ταινία σταθμός, για την κωμική ιδιοφυία του Peter Sellers, με φανερές επιρροές απο "Slapstick Comedy" και την μιμική του Charlie Chaplin, που μας ταξιδεύει πίσω στις απαρχές του κινηματογράφου. Μία τρανή απόδειξη οτι οι πιο ξεκαραδιστικές και πηγαίες ιστορίες γράφονται πολλές φορές με τον πιο αθώο και λιτό τρόπο. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "The Party" Σκηνοθεσία: Blake Edwards Χρονιά: 1968