Ταινία 9η: "Sunrise: A Song of Two Humans" (1927)
Δημιουργήθηκε την εποχή του βωβού ακόμα κινηματογράφου και έγινε μία απο τις πρώτες ταινίες με ηχητική επένδυση.
Ο άπιστος σύζυγος, αποφασίζει μαζί με την ερωμένη του να πνίξει την γυναίκα του στην λίμνη κάνοντας το να φανεί σαν ατύχημα. Όταν όμως το σχέδιο αποτυγχάνει, θα βρεθεί να περνάει μία μέρα στην μητρόπολη μαζί της, με αποτελέσμα να αναθερμανθεί ο έρωτας τους.
Στο τέλος, βρίσκονται στα μέσα μίας θανατηφόρας καταιγίδας και η γυναίκα του κινδυνεύει για άλλη μία φορά να πνιγεί. Καταφέρνει να σωθεί και το ζευγάρι παρα τα εμπόδια και τις δυσκολίες είναι πιο αγαπημένο απο ποτέ.
Με μία άκρως περίτεχνη σκηνοθεσία που υποστηρίζεται απο το μοντάζ και την φωτογραφία, αυτή η ιστορία αποτελεί εναν ύμνο, για την προδοσία, την εξιλέωση και την αγάπη που αντιστέκεται σε όλες τις δυσκολίες της ζωής.
Σχέδον έναν αιώνα μετά, ο κινηματογράφος έχει υποστεί γιγάντιες αλλαγές, όμως μία τόσο αρμονικά ενορχηστρωμένη συμφωνία ανθρώπινων συναισθημάτων μπορεί να επηρεάσει και τον πιο απαιτητικό μοντέρνο θεατή. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας...
Τίτλος: "Sunrise: A Song of Two Humans"
Σκηνοθεσία: F.W.Murnau
Πρωταγωνιστούν: George O'Brien, Janet Gaynor, Margaret Livingston
Χρονιά: 1927
Αρκετά κατατοπιστική η αναφορά σου, πάντα τελικά η αγάπη ο ερωτας το πάθος και ο χωρισμός έπαιζαν σημαντικό ρόλο ανέκαθεν σε ταινίες του κινηματογράφου, όπως άλλωστε και στη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφή