motif

Μπορώ να πω πλέον με μια σχετική σιγουριά οτι ο Panahi καταφέρνει να τρυπώνει εντελώς αβίαστα και αληθινά μες την ψυχή μου. Είναι ενας σκηνοθέτης που μπαίνει με φόρα μεσα στον αγώνα της ζωής και δεν παύει ουτε στιγμή να παλεύει για μια κοινωνία πιο ίση και πιο ελεύθερη για όλους. Επιστρέφει πάντοτε στον τόπο που τον πλήγωσε, τον απέρριψε και εν τέλει τον φυλάκισε, για να δημιουργήσει έργα βγαλμένα μέσα απο την αλήθεια και την σκληρή πραγματικότητα. Για να μπορέσει και ο ίδιος να βρεί την άκρη του νήματος και να ρίξει λίγο φώς στον απέραντο σκοταδισμό που επιβάλλει το ιρανικό καθεστώς.    Η νεα του ταινία "No Bears" μπορεί άνετα να θεωρηθεί απο τις καλύτερες αν όχι η καλύτερη του. Γιατί αποφάσισε να δείξει τον άτερμονο πόλεμο που δέχεται ολα αυτα τα χρόνια απο την ίδια του την χώρα μέσα απο μια δραματοποιημένη εκδοχή της πραγματικότητας.    Τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας γίνονται πολυ ρευστά και αλληλοεπιδρούν συνεχώς. Σε μία κοινωνία που παλεύει αδιάκοπα για τ