motif

The paradox of education is precisely this - that as one begins to become conscious one begins to examine the society in which he is being educated. Read more at: https://www.brainyquote.com/authors/james_baldwin The paradox of education is precisely this - that as one begins to become conscious one begins to examine the society in which he is being educated. Read more at: https://www.brainyquote.com/authors/james_baldwin “The paradox of education is precisely this - that as one begins to become conscious one begins to examine the society in which he is being educated. ”J.B. Μία καινούργια σειρά του Netflix που έρχεται να ταράξει τα νερά της δήθεν μετά-φυλετικής (post racial) Αμερικής.  Ποιός να το φανταζόταν οτι μέσα απο χιλιάδες στερεοτυπικές μεινστριμ σειρές, έρχεται και μία που έχει διάθεση να καταρρίψει στερεότυπα και να αποδείξει επιτέλους οτι δεν είμαστε όσο πολιτισμένοι όσο νομίζουμε. Στα μέσα μιας κοινωνικής κρίσης, που προσπαθεί απελπισμένα να αποδείξει τη

Σε ένα πάρτυ ενός σημαντικού παραγωγού, φανερώνεται όλη η λαμπερή αφρόκρεμα και οι ιδιαίτερες τάσεις της δεκαετίας του 60'. Εκεί, σα τη μύγα μες στο γάλα, προσκαλείται εντελώς καταλάθος, ένας μετριότατος ινδός ηθοποιός. Καθώς προχωράει η βραδιά, προκαλούνται όλο και περισσότερες αναταράξεις χάρη στην παρουσία του εξωτικού προσκεκλημένου. Μία ταινία σταθμός, για την κωμική ιδιοφυία του Peter Sellers, με φανερές επιρροές απο "Slapstick Comedy" και την μιμική του Charlie Chaplin, που μας ταξιδεύει πίσω στις απαρχές του κινηματογράφου. Μία τρανή απόδειξη οτι οι πιο ξεκαραδιστικές και πηγαίες ιστορίες γράφονται πολλές φορές με τον πιο αθώο και λιτό τρόπο. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "The Party" Σκηνοθεσία: Blake Edwards Χρονιά: 1968

Καθώς η ιστορία αρχίζει απο το τέλος, ξεδιπλώνονται όλες οι αναμνήσεις των χαρακτήρων για την εξωτική πρωταγωνίστρια. Μία ιστορία που έχει όλες τις προδιαγραφές για να γίνει παραμύθι όμως δεν κατορθώνει να βρεί το ευτυχισμένο της τέλος, γιατί η ίδια η ζωή προφταίνει να γράψει το δικό της. Η άκρως γοητευτική και ερωτική Maria θα ξεφύγει απο την φτωχική ζωή της για να φτάσει στην απολύτη κορυφή της καριέρας της. Όμως, ενώ φαινομενικά τα έχει όλα, η ταπεινή της καταγωγή δεν την αφήνουν να προσαρμοστεί σε έναν κόσμο που τρέφεται απο ρηχότητα και ψέματα. Η ταινία αυτή, είναι μία αντίδραση, προς όλα τα ιδεώδη που ζούν μέσα απο παραμυθένιους κόσμους με ένα αυτονόητα ευτυχισμένο τέλος. Μια υπενθύμιση ότι πολλές φορές η ίδια η ζωή και όχι οι άνθρωποι που την ζούν δημιουργεί το δικό της σενάριο. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "The Barefoot Contessa" Σκηνοθεσία: Joseph L. Mankiewicz Χρονιά: 1954

Εμπνευσμένο απο το βιβλίο "100 ταινίες για μια ιδανική ταινιοθήκη", θα επιχειρήσω να γράψω για όλες τις ταινίες που περιέχονται μέσα στο βιβλίο. Ξεκινάμε με το κάλεσμα της πατρίδας, μία απο τις πιο κλασσικές ταινίες του ελληνοαμερικανού Σκηνοθέτη Elia Kazan ( Ηλίας Καζαντζόγλου). 'Ενα ατέλειωτο και σκληρό ταξίδι για την Γη της Επαγγελίας, εκεί που δεν υπάρχει καταπίεση, φόβος και φτώχεια άλλα μόνο ευκαιρίες. Με αυτή την πεποίθηση, ξεκίνησε ο Σταύρος για την Κωνσταντινούπολη με φαινομενικό σκοπό να σώσει την οικογένεια του απο το τούρκικο Ζυγό. Εμπνευσμένο απο την ιστορία του θείου του Σκηνοθέτη, το "America America" είναι ένας φόρος τιμής για όλους τους μεταναστές που υπήρχαν και θα υπάρχουν.   Μία ιστορία, για τις κακουχίες και την φτώχεια των ανθρώπων που είχαν την ατυχία να ζούνε στον πάτο μιας ταξικής κοινωνίας.  Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "America America" Σκηνοθέτης: Elia Kazan Χρονιά: 1963

Σαν σήμερα γεννιέται μια απο τις μεγαλύτερες και απο την ίδια την ζωή φωνές της Soul. Ο Sam Cooke, με μια φωνή γεμάτη ζεστασιά και αγάπη κατάφερε να εκπροσωπήσει το είδος της Soul επάξια, το όποιο άλλωστε άνηκε και σχεδόν αποκλειστικά στους μαύρους εκείνη την εποχή. Με επιτυχίες όπως "What a Wonderful World", "Bring it Home to Me" ο τραγουδιστής κατάφερε να φτάσει στην κορυφή.  'Εχοντας μεγαλώσει σε μια λευκή Αμερική ξεκίνησε απο το Mississippi και μέσω της Gospel βρήκε τον δρόμο του για την επιτυχία. Η φωνή του σίγησε για πάντα όταν πυροβολήθηκε σε ηλικία μόλις 33 ετών. Sam Cooke  (January 22, 1931 – December 11, 1964)

Πόσα άραγε μπορεί να επιφυλλάσει μια φαινομενικά αθώα βραδιά στο Βερολίνο; Με την θαρραλέα αποφάση του Μονόπλανου, κυλούν τα γεγονότα και οι εξελίξεις κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής εξόδου στην γερμανική Μητρόπολη. Η κάμερα, πιστή ακόλουθος της πρωταγωνίστριας έρχεται να μας δείξει ότι μία ιστορία μπορεί να εξιστοριθεί με χιλιάδες τρόπους και προσεγγίσεις.  'Ενα αγωνιώδης θρίλερ που κρατάει τον θεατή γερά και δεν τον αφήνει να αποσπαστεί.  Γιατί εδώ, ο χωροχρόνος ταυτίζεται με το κοινό, δίνοντας μία αίσθηση αμεσότητας και αλήθειας.  Το "Victoria" είναι από τα ευρωπαϊκά διαμάντια που μας δείχνουν πόσο πολύπλευρη και δημοκρατική είναι η τέχνη του κινηματογράφου. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "Victoria" Σκηνοθεσία: Sebastian Schipper Χρονιά: 2015

"The story of the Negro in America is the story of America, and it is not a pretty story." Αυτό προσπάθησε να αποτυπώσει μέσα απο την γραφή του ο συγγραφέας και κοινωνικός κριτικός James Baldwin. Το ντοκιμαντέρ συνδέεει την ζωή του συγγραφέα με αυτές του Malcom X και του Martin Luther King Jr. Και παρουσιάζει φευγαλέα στον θεατή όλη τη σκοτεινή και αιματοβαμμένη ιστορία του μαύρου στην Αμερική, απο την εποχή της σκλαβιάς μέχρι και σήμερα. O James Baldwin πάντα με πένα που σπάει κόκκαλα αλλά που ταυτόχρονα διατηρεί την ανθρωπιά της, προσπαθεί να εισέλθει στον τρόπο σκέψης μιάς κοινωνίας που έχει οριοθετήσει αυστηρά τα δικαιώματα του. Χωρίς βία και μίσος, προωθεί τις ιδέες της ισότητας και της ειρηνικής συνύπαρξης και το γεγονός, ότι ο ρατσισμός γεννάει ρατσισμό.  Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "I Am Not Your Negro" (Δεν είμαι ο νέγρος σου) Σκηνοθεσία: Raoul Peck Χρονιά: 2016

Μία ταινία που σας επιτρέπει να δείτε και να γευτείτε την πολυσύνθετη και άκρως περίπλοκη ανθρώπινη φύση. Η καθημερινότητα ενός ψυχιατρείου κάτω απο το άγρυπνο βλέμμα μιας ψυχρής και αυταρχικής νοσοκόμας. Η συγκρούση, όπως είναι φυσικό θα ξεκινήσει να εκδηλώνεται και δύο στρατόπεδα αρχίζουν και δημιουργούνται. Οι ατίθασοι ασθενείς με ενα ανεξέλεγκτο πνέυμα και θέληση να σπάσουν τις αλυσίδες του μυαλού τους και της κλινικής, απέναντι στην ψυχρή λογική και μεθοδολογία της νοσοκόμας. Ένας ύμνος για την αβάσταχτη δυσκολία της ψυχιατρικής αρρώστιας και την απούσια οποιασδήποτε ανοχής και κατανόησης απο μία κοινωνία που θέλει να λέγεται "φυσιολογική". Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "One flew over the Cuckoo's Nest" Σκηνοθέτης: Milos Forman Χρονιά: 1975

Η ταινία αυτή έχει συζητηθεί πολύ καιρό τώρα και οι θεατές την περίμεναν με κομμένη την ανάσα. Θα έλεγε κανείς οτι ο σκηνοθέτης αποφάσισε να επιστρέψει στις ρίζες του, στον τόπο που τον μεγάλωσε και τον μεταμόρφωσε σε έναν καλλιτέχνη. Με μία φωτογραφία που μαγεύει ενω παράλληλα στέκεται γερά στα πόδια της, το Roma είναι μία ιστορία για την ζωή,τις κακουχίες, τις κοινωνικές τάξεις και το γεγονός οτι τίποτα ποτέ δεν μένει όπως είναι. Η κάμερα εγκαταλείπει τη σταθερή και ασφαλή της θέση, για να κινηθεί με τους ταχείς ρυθμούς της πόλης και της άστατης πολιτικής κατάστασης. Κυριαρχεί μία απόλυτα εναρμονισμένη χορογραφία όλων των κινηματογραφικών γλωσσών, ένας παλμός τόσο δυνατός και μιά ιστορία βουτηγμένη μέχρι το μεδούλι στην ζωή και o,τι αυτή κουβαλάει μαζί της. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: ROMA Σκηνοθεσία: Alfonso Cuarón Χρονιά: 2018

Επειδή αυτό το blog τιμάει όλες τις τέχνες θα πρέπει να γίνει μία αναφορά σε έναν μεγάλο έλληνα ζωγράφο. Οι πινακές του κοσμούν κάποιους ξεχασμένους τοίχους κτιρίων και υπηρεσιών, κάθε μέρα προσπερνούνται απο εκατοντάδες κόσμο, που δεν έχουν χρόνο να κοιτάξουν, να θαυμάσουν και να αναλογιστούν. Και έτσι, μαζευόντας σκόνη ξεθωριάζει αργά η υπάρξη και η σημασία τους. Κι όμως, αξίζει να χαθείτε μέσα στον σουρεαλιστικό και γεμάτο αναφορές κόσμο του Γιώργο Ιωάννου. Ζωγράφος και χαράκτης, θεωρείται βασικός εκπρόσωπος και πρωτοπόρος της "Pop Art" στην Ελλάδα. Την επόμεη φορά που θα περίμενετε με απόγνωση και απελπίσια σε κάποια δημόσια υπηρεσία κοιτάξτε λίγο γύρω σας, δεν ξέρετε ποτέ τι κρυμμένους θησαυρούς μπορεί να ανακαλύψετε..  Γιώργος Ιωάννου ( 10 Δεκεμβρίου 1926 - 13 Φεβρουαρίου 2017)

Βασισμένο σε μία σειρά βιβλίων, που έκαναν εκαντοντάδες παιδιά να αγωνιούν και να συμπάσχουν με την άτυχη μοίρα των ορφανών Baudelaire, το Netflix ανέλαβε την πρόκληση να δημιουργήσει την ομώνυμη σειρά. Απο τα κουστούμια, τα σκηνικά, τους χαρακτήρες μέχρι τα locations, αυτή η σειρά δεν μας απογοήτευσε ούτε ένα λεπτό. Είναι φανερό πόσο σεβάστηκαν και κυριώς κατανόησαν την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα των βιβλίων το οποίο προφανέστατα οδήγησε και στην τεράστια επιτυχία της σειράς. Είτε είστε μεγάλος, μικρός, οπτιμιστής ή απαισόδοξος αύτη η σειρά θα σας μεταφέρει σε εναν σταυροδρόμι που συναντιούνται οι κόσμοι του Tim Burton και του Edgar Allan Poe. Είναι μία απο τις σπάνιες φορές, που η εικόνα κατάφερε να αναμετρηθεί ισάξια με το βιβλίο. Ένα αλλιώτικο παραμύθι που σπάει την κλασσική ροή της δραματουργίας και μας δείχνει πως κάποιες φορές τα παραμύθια δεν τελειώνουν με ένα ευτύχισμενο τέλος αλλά γίνονται μία σειρά απο ατυχή γεγονότα. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τιτλος: "A

Πόσο δύσκολα μπορεί να βρεί κανείς ενα φλυτζάνι καφέ στο αχανές Βερολίνο; Ο niko περιπλανάται στην πόλη μία μέρα όπως όλες οι άλλες , προσπαθώντας να βρεί ενα νόημα στην ακατάστατη ζωή του. Οικογενειακές συγκρούσεις, φευγαλέες συνευρέσεις με το παρελθόν και ένας άβατος δρόμος να απλώνεται μπροστά του. Έχοντας παρατήσει τις σπουδές του, έχει διαγράψει την προκαθορισμένη πορεία της ζωής του και αφήνεται στο στιγμαίο παρόν. Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας... Τίτλος: "A Coffee in Berlin" (Original Title: "Oh Boy") Σκηνοθεσία: Jan Ole Gerster Χρονιά: 2012