motif

Η καινούργια ταινία του Μάρτιν Σκορσέσε, πήρε μαζί της κάτι απο το παρελθόν, για να βουτήξει τους θαυμαστές στην νοσταλγία και να τους θυμίσει αλλιώτικες εποχές της έβδομης τέχνης. Το ασυναγώνιστο cast που στελεχώνει την ταινία ξέρει να εναρμονίζεται αβίαστα και γνωρίζει πολύ καλά τον ρόλο που οφείλει να ενσαρκώσει. Με την πρώτη ματιά φαίνεται να είναι μία ιστορία για την μαφία και τον αδίστακτο υπόκοσμο της, αλλά σε αυτήν την ιστορία κάτι έχει αλλάξει. Εδώ, παρελαύνουν όλα τα μεγάλα ονόματα που κάποτε είχαν συμβάλλει στο να δημιουργηθούν ταινίες-σταθμοί, τόσο στην δική τους καριέρα, όσο και στην καριέρα του Μάρτιν Σκορσέσε. Τώρα όμως, βρίσκονται στην μέση μίας διαφορετικής και ξένης για αυτούς εποχή.  Η ιστορία αυτή είναι μία παρακαταθήκη, ένας φόρος τιμής για το σινεμά που εκείνοι δημιούργησαν και λάτρεψαν και που χωρίς αυτό δεν θα ήταν αυτοί που είναι σήμερα.  Είναι μία εξομολόγηση για τον χρόνο που κυλάει και δεν εξαιρεί τίποτα και κανέναν και το παρελθόν που μοιάζε

Βασίσμενο στην ομώνυμη αυτοβιογραφία του νεαρού συγγραφέα Εντουάρ Λουί, η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ανέδειξε ενα θεατρικό με μία ριζοσπαστική διάθεση απέναντι στον κομφορμισμό της εποχής. Ο Έντυ μεγαλώνει στην γαλλική επαρχία του 90', βιώνει μέσα απο την παιδική και εφηβική ματιά του οτι η διαφορετικότητα δεν χωράει σε έναν κόσμο που έχει επαναπαυτεί στην δική του καθορισμένη κανονικότητα.  Ενσαρκώνοντας δύο πλευρές του ήρωα, οι δύο ηθοποιοί γίνονται το συναισθηματικό όχημα του που προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά του ίδιου του εαυτού. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα ακουστικά και στα οπτικά σκηνικά σημεία της παράστασης. Η παράσταση είναι "χωρισμένη" σε κεφάλαια με μία χρονική αλληλουχία και προσφέρουν μία ενδοσκόπηση στην πιο τρυφερή αλλα και δύσκολη ηλικία του συγγραφέα. Τα σκηνικά είναι μινιμαλιστικά και φέρουν μία χρηστική λειτουργία ωστέ να προκαλέσουν ένα ερέθισμα αισθήσεων και παραστατικότητας για να μπορέσει ο θεατής να μεταφερθεί μαζί με τ