Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2019

"Φθηνά Τσιγάρα" (2000)

Εικόνα
Αυτή η ιστορία δεν έχει αρχή ουτε τέλος, είναι μία ανάπαυλα, μία σύντομη στάση απο την πομπώδης και αδιάκοπη βιομηχανία της ζωής και της τέχνης που πρέπει πάντα κάτι να δείξει και πάντα κάπου να στέκεται. Αράγε μπορείς μέσα σε μία νύχτα, να ξαναγεννηθείς και να καταφέρεις να αφουγκραστείς (έστω για λίγο) την ανυπότακτη βαρύτητα των απλών καθημερινών πραγμάτων; Χρειάζεται θάρρος για να κοιτάξεις στα μάτια την μοναξιά που πάντα φώλιαζε μέσα σου, θέλει τόλμη για να γίνεις ένα με τον άλλον και να του πεις πως, χωρίς αυτόν, ο καφές δεν έχει την ίδια γεύση. Σε αυτόν τον κόσμο, οι νύχτες κουβαλούν έναν διδακτικό χαρακτήρα που χάνεται όταν βγαίνει ο ήλιος. Οι χαρακτήρες και ο χρόνος παίζουν την δική τους κίνηση στο παιχνίδι της ζωής. Όλα συμβαίνουν και τίποτα ταυτόχρονα, όλοι αναζητούν μία αλήθεια ενω αυτή ξεχείλίζει απο μέσα τους. Η μοναξιά θα έρθει να σε βρεί όταν το αποφασίσεις εσύ, γιατί τα πάντα παραμένουν μονάχα μία στιγμή στην επιφάνεια του χρόνου πρίν βυθιστούν οριστικά στην άβυ

"Persepolis" (2007)

Εικόνα
Ίσως κάθε εξιστόρηση πολιτικής σύγκρουσης και αναταραχής, να κουβαλά μία διαφορετική δυναμική και βαρύτητα μέσα απο το αθώο βλέμμα ενος κοριτσιού. Η μικρή Μαρτζιάν αναγκάζεται να διανύσει την τρυφερή παιδικη της ηλικία, στις απαρχές μίας επανάστασης που θα καθόριζε το υπόλοιπο της ζωής της. Μεγαλώνωντας στην Τεχεράνη, μία πρωτεύουσα που είχε γίνει έρμαιο πολιτικών και κοινωνικών θεσμών και πάλευε σκληρά να ορίσει την ταυτότητα της. Εκεί, στη μέση του χάους και τις ανασφάλειες, ζεί και η μάρτζιαν με το δικό της χάος που πασχίζει να το εξωτερικεύσει με μία υγιή αντίδραση απέναντι σε ένα σύστημα που φιμώνει και καταπιέζει την δίψα της για ζωή.  Μία δυστοπική και δυσδιάσταση ιστορία, σε έναν κόσμο που δεν επιτρέπει χρώμα και ελευθερία.  Βασισμένο στην πολυτάραχη πολιτική ιστορία του Ιραν, το Persepolis είναι μία υπενθύμιση για την σημασία της ελεύθερης έκφρασης, την δυσκολία της ενηλικίωσης, την αναγκαία ισότητα των φύλων και τον αγώνα για μια καλύτερη,  πιο αξιοπρεπη και κυρίω

Ταινία 17η: "Greed" (1924)

Εικόνα
Η ταινία αυτή εχεί γίνει φορέας πληθώρων χαρακτηρισμών (Νίκη της Σαμοθράκης,  Ιερό Δισκοπότηρο) και οχι δίχως λόγο και αιτία. Αφού, ο τρόπος κινηματογράφησης της για εκείνη την εποχή έσπαγε όλα τα κατεστημένα και εισήγαγε νέες προοπτικές στην νεαρή ακόμη έβδομη τέχνη. Ο McTeague ξεφεύγωντας απο το αδιέξοδο των ορυχείων, κατορθώνει να γίνει ενας επιτυχημένος οδοντίατρος. Εκεί στο Ιατρείο του, γνωρίζει και ερωτεύεται την Trina.  Μετά τον γάμο τους, η Trina κερδίζει ενα λαχείο αξίας 5.000 δολλαρίων. Ύστερα απο διάφορες ατυχής συγκυρίες, ο McTeague χάνει την άδεια λειτουργίας του Ιατρείου του και ταυτόχρονα η γυναίκα του αρνείται να ξοδέψει οτιδήποτε απο το ποσό του λαχείου. Η καταστάση θα ξεφύγει και οι οικονομικές δυσκολίες θα γίνουν δυσβάσταχτες. Ώσπου τελικά, ο πρωταγωνιστής θα τραπεί σε φυγή απο την ζωή του, καταλήγοντας στην ¨Κοιλάδα του Θανάτου¨ (Death Valley) . Αλλά ακόμη και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, εκείνος σπεύδει να ¨σώσει¨ το χρύσο που κουβαλούσε μαζί του.