motif

"Μεγάλοι Δρόμοι" της Λένα Κιτσοπούλου ''Τα μεγάλα ταξίδια και οι μεγάλες διαδρομές συμβαίνουν καμιά φορά μέσα σε λίγα τετραγωνικά μέτρα.'' Ωμή, ειλικρινής, απειθάρχητη, απρόσμενη. Ζωή… Μόνο έτσι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τις ιστορίες της Λένας Κιτσοπούλου γιατί αυτό είναι. Είναι ζωή και ζωή σημαίνει να φτάνεις στην τελευταία σελίδα κάθε ενότητας ελπίζοντας πως η επόμενη θα βγάζει περισσότερο νόημα. Άντ’αυτού, συναντάς μια άδεια σελίδα και βαθιά μέσα σου ξέρεις πως αύριο θα πρέπει να ξαναγραφτεί από την αρχή, ξανά και ξανά. Με τι κριτήριο λοιπόν να κρίνω κάποιον που θέλησε να πει την δική του αλήθεια για την ζωή;  Στους μεγάλους δρόμους γράφονται ιστορίες ανθρώπων no filter.  ‘Ο Κατάθλας’ που καταπίνει τη μοναδική του συντροφιά, μια μύγα. ‘Ο Μουνής’ που ζωγραφίζει πάνω σε τραπεζομάντιλα καφενείου ξεχασμένα ονείρατα. ’Ο Καραγκιόζης’ που τον αποκάλεσε έτσι στα πέντε του πρώτη φορά η μάνα του. Ερωτικές φωνές να αναστατώνουν τους γειτόνους μες στην ησυχία ενός ακά

Θα μπορούσε άραγε η ζωή να γίνει ένα ατέλειωτο πολύχρωμο μουσικό παραμύθι; Μα όσο αρμονικά κι αν είναι τα χρώματα, μαγευτική η μουσική που συνοδεύει τις στιγμές, η πραγματικότητα θα τρυπώσει για να θυμίσει τον ρόλο της και να διδάξει τα σκληρά μαθήματα της ζωής. Ένα σύγχρόνο μιούζικαλ, μία ιστορία για δύο ερωτευμένους που δεν μπόρεσαν να σταθούν απέναντι στις νόρμες της εποχής και εγκατέλειψαν τον αγώνα του επαναστατημένου έρωτα. Και όπως σε κάθε εγκώμιο του έρωτα, έτσι και εδώ θα συντριφτεί απο μία πολιτική αναταραχή που θα οδηγήσει τον νεαρό στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Και έτσι, ο νεαρός Guy θα αντικατασταθεί απο την υπόκωφη σιωπή της απουσίας του και η όμορφη Genevieve θα μείνει πίσω προσπαθώντας να γεμίσει την σιωπή.  Έτσι, θα περάσει ο καιρός και η μία εποχή θα διαδεχτεί την άλλη και οι άνθρωποι θα αλλάξουν όπως ακριβώς και οι εποχές. Η μουσική θα γίνει η μόνη σταθερά σε έναν κόσμο που όλα μεταβάλλονται και τα χρώματα συνδυάζονται με τα συναισθήματα και την φευγαλέα στιγμή.

Υπάρχουν ιστορίες που έχουν τόσο βαθιά βουτηχτεί μες στην σκληρή πραγματικότητα, που δεν γίνεται να μην πυροδοτήσουν ένα τρένο σκέψης και συναισθηματισμού που φτάνει μέχρι τα σπλάχνα του θεατή. Εδώ, ο αγώνας που δίδεται είναι ο γνώστος σε όλους, ο άνθρωπος απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας και καταπίεσης και η ανάγκη για μια υπόσταση, ταυτότητα και αναγνώριση. Η πρωταγωνίστρια, μία σχέδον αναλφάβητη νοικοκυρά, έχει θυσιαστεί στον βωμό της πατριαρχίας και η ζωή της υπάρχει μονάχα μέσα στα επιτρεπτά όρια του σπιτικού της. Όταν όμως αναγκάζεται να βρεί μια δουλειά για πρώτη φορά στην ζωή της, η δυναμική της οικογενείας της και εν τέλει του εαυτού της θα μετατοπιστεί και η Παναγιώτα πασχίζει να ισορροπήσει τις δύο ζωές της που συνεχώς συγκρούνται και προσπαθούν να υπερτερήσουν. Η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου ενσαρκώνει ένα τρυφερό και ευθραύστο πορτρέτο της σύγχρονης ελληνίδας νοικοκυράς, απο την γλώσσα του σώματος της μέχρι και το πιο φευγαλέο πετάρισμα του βλεφάρου η ηθοποιός προσωποποιε

" Η Μεταμόρφωση "  του Φράντς Κάφκα " Φοβόταν τρομερά το θάνατο γιατί δεν είχε ζήσει ακόμα...’’ Δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία ανάλυσης αυτού του έργου. Αυτό προφανώς το κάναν άλλοι, περισσότερο έμπειροι, πριν από εμένα. Αυτό που μου επιτρέπεται να πω από την πρώτη επαφή μου με τον Τσέχο συγγραφέα, είναι η γεύση που μου άφησε. Ναι, πράγματι το σπίτι του Κάφκα πληγόταν από μια βαθιά ανθρωπιστική κρίση, αποτέλεσμα μίας γενικευμένης οικονομικής κρίσης που δεν άφησε ανεπηρεάστη και την οικογενειακή επιχείρηση αναγκάζοντας τον να αφιερώνει περισσότερο χρόνο εκεί απ’ότι στην συγγραφή του και οδηγόντας τον αμέσως μετά και σε μία απόπειρα αυτοκτονίας. Αλλά για τι κάνει λόγο τελικά η Μεταμόρφωση ; .... Πρόκειται δηλαδή για έναν άνθρωπο ως αποτέλεσμα κοινωνικής, οικονομικής και προσωπικής καταπίεσης, όπου θάβοντας βαθιά τις, όπως τις χαρακτήρισε ο Κάφκα στο ημερολόγιο του, ευτυχείς στιγμές μιας ονειροπόλ