"My Salinger Year" (2020)


Άνοιξαν τα θερινά Σινεμά και ένιωσα πάλι την μαγεία της μεγάλης οθόνης μετά απο έναν χρόνο. 
Διαφορετικά συναισθήματα με κατέκλυσαν ταυτόχρονα και προσπαθούσα να ανακαλέσω όλες εκείνες τις στιγμές που κάθισα σε μία καρέκλα μόνη μου σε ένα σινεμά. Η ουρά δεν ήταν πολύ μεγάλη, μερικά νεαρά ζευγάρια και φίλοι περίμεναν υπομονετικά για να προμηθευτούν το εισητήριο τους.
Μπροστά μου έκατσε ενα νεαρό ζευγάρι που έπιασε την κουβέντα με φίλους που συνάντησαν εκεί τυχαία. Στην αρχή, ένιωσα εναν εκνευρισμό που δεν ήμουν πλέον στο προστατευμένο περιβάλλον του σπιτιού μου και τώρα έπρεπε να εκτεθώ στις πολυλογίες αγνώστων. Αλλα μετά, ξεκίνησαν να σχολιάζουν την ταινία που θα βλέπαμε. Εκείνη την στιγμή, θυμήθηκα την σπουδαιότητα του κοινού ως ενεργό και στοιχειώδη μέλος στην διαδικασία δημιουργίας μίας κινηματογραφικής ταινίας. 
Άφησα πίσω τις αντικοινωνικότητες που έχουν δημιουργηθεί μέσα μου αυτο το διάστημα και αφέθηκα στην υπέροχη βαβούρα που επικρατούσε γύρω μου. Τα φώτα έκλεισαν το πάνι φώτισε και εγω δεν κατάφερα να συγκρατήσω την συγκίνηση μου. 
Η ταινία λεγόταν "My Salinger Year", ελληνιστί "Ενας χρόνος στην Νέα Υόρκη". 
Μία νεαρή φοιτήτρια, ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας και καταλήγει να δουλεύει ως βοηθός για την ατζέντη του θρυλικού συγγραφέα J.D. Salinger. Μέσα απο την δουλειά της, ανακαλύπτει τον μαγικό κόσμο των συγγραφέων και παλεύει να κρατήσει τις ισορροπίες στην ζωή της. Το ονειρό της να γίνει συγγραφέας απομακρύνεται ολοένα και εκείνη βυθίζεται ολο και πιο πολύ στην μυστήρια ζωή του Salinger. 
Η ταινία απευθύνεται σε ενα συγκεκριμένο κοινό, το οποίο ιδανικά θα πρέπει να έχει διαβάσει το βιβλίο και να γνωρίζει κάποια βασικά στοιχεία για την ζωή του συγγραφέα. Κι ενώ το όνομα του Salinger βρίσκεται στον τίτλο της ταινίας προδιαθέτοντας τον θεατή για μία σε βάθος ιστορία για την ζωή του, η ταινία μένει σε βασικές πληροφορίες και εστιάζει περισσότερο στην επιρρόη που άσκησε  στους αναγνώστες του. 
Η πρωταγωνίστρια μαζί με τους υπόλοιπους χαρακτήρες εκδηλώνουν μία χλιαρότητα, μία απάθεια. Μοιάζουν να κυλούν μαζί με τα γεγονότα της ζωής τους, χωρίς να πράττουν πολλά ή να μαθαίνουν  απαραίτητα πολλά απο αυτά τους συμβαίνουν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, οτι η ταινία προσπάθησε να στριμώξει πολλα θέματα ταυτόχρονα με αποτέλεσμα να μην δημιουργήσει κάποια ταυτότητα. Η κάμερα και οι χαρακτήρες περιπλανούνται στους δρόμους της Νέας Υόρκης, κάνουν δουλειές, τσακώνονται, απογοητεύονται, αναθεωρούν χωρίς όμως κάποιον ιερό απώτερο σκοπό. 
Αξίζει ομως να αναφερθεί, οτι μάλλον δόθηκε παραπάνω προσοχή στο αισθητικό κομμάτι, αφού τα κουστούμια, η χρωματική παλέτα, τα σκηνικά και η μουσική "έδεσαν" πολυ όμορφα μεταξύ τους και βοήθησαν στο να μεταφερθεί ο θεατής στην χρονιά του 1995. 

Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας...

Τίτλος: "My Salinger Year"

Σκηνοθεσία:Philippe Falardeau

Σενάριο:Writers: Philippe Falardeau, Joanna Smith Rakoff (βασισμένο στο βιβλίο)

Πρωταγωνιστούν :Margaret Qualley, Sigourney Weaver, Douglas Booth 

Έτος: 2020

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Barbie" (2023)

"Περασμένες Ζωές" (Past Lives)

"Perfect Days" (Υπέροχες Μέρες)