Γ-ραψωδία: "Στάθμος Έντεκα", Emily St. John Mandel



«Υπάρχει ακόμα ένας κόσμος εκεί έξω», είπε ο Τζίβαν.
 «Έξω από αυτό το
διαμέρισμα».


Ένας μεσήλικας σταρ το Hollywood, ο Άρθουρ Λιάντερ, που πεθαίνει από καρδιακή προσβολή στη σκηνή του θεάτρου την ώρα που ερμηνεύει ‘Βασιλιά Ληρ’..

Το ξεκίνημα μιας πανδημίας που εξαφανίζει το 95% του παγκόσμιου πληθυσμού έσα σε ελάχιστες ημέρες..

Ο χρόνος που αρχίζει να μετράει ξανά από την αρχή, στο Έτος 1..

Με μία λιτή αλλά συνάμα πρωτότυπη & βαθιά λυρική γραφή, η Mandel

υφαίνει ένα μετααποκαλυπτικό μυθιστόρημα, αλλιώτικο από τα άλλα,

μέσω ενός σαιξπηρικού νήματος που ξετυλίγεται 20 χρόνια πριν αλλά και

αφότου ο ιός της Γεωργίας έχει σαρώσει τον πλανήτη και οδηγήσει σε

κατάρρευση ολοκλήρου του δυτικού πολιτισμού. Εδώ, στο πρόσωπο ενός

Περιπλανώμενου Θιάσου που περιοδεύει ανάμεσα στα συντρίμμια του

εναπομείναντος υλικού κόσμου, ανεβάζοντας Σαίξπηρ και παίζοντας

Μπετόβεν, η Mandel καταπιάνεται με μία βαθύτερη, πιο πνευματική

ουσία της Τέχνης και τι μας οδηγεί στο να τη δημιουργήσουμε, ως ένα

μανιφέστο ενάντια στην ματαίωση, τον σκοταδισμό και την

οπισθοδρόμηση.

Τι γίνεται αμέσως μόλις ικανοποιήσουμε τις βασικές μας ανάγκες; Τι

είναι αυτό που μας κάνει να φτάσουμε στο ανώτερο επίπεδο, ως έλλογα

όντα;

Για την Μandel, αυτό που ακολουθεί είναι η ιδέα της αυτοπραγμάτωσης

και η συνειδητοποίηση της πραγματικής μας δύναμης υπό τη μορφή ενός

εμπειρογνώμονα μουσικού, ενός σαιξπηρικού ηθοποιού, ενός φιλοσόφου.

Πρωτίστως όμως, είναι η μέρα κατάπαυσης κάθε μορφής εχθροπραξιών

και βίας καθώς και μια ευκαιρία σ’όλους μας να αναλογισθούμε πόσο

υψηλό είναι το ιδεώδες της αλληλεγγύης, της καλύτερης επικοινωνίας και

συνεργασίας καθώς και λειτουργίας όλων μας ως παραγόντων μίας

μεγαλύτερης, καθολικής Κοινωνίας.

Μόλις ο Άρθουρ Λιάντερ πεθαίνει, πεθαίνει μαζί και ότι μας κρατούσε

πίσω ώστε να γίνουμε αυτό που θα μπορούσαμε ενώ την ίδια στιγμή ένας

Βασιλιάς Λυρ ανασταίνεται και μαζί με αυτόν οι ελπίδες των τελευταίων

εναπομείναντων για ένα νέο πανανθρώπινο ιδεώδες.

Στο τέλος, το ερώτημα που πλανάται στην σκέψη όλων μας και

αποτελεί ζητούμενο στις ταραγμένες καρδιές μας, στις ταραγμένες

παγκόσμιες κοινωνίες μας είναι: Υπάρχει ελπίδα και αν ναι πού θα την

αναζητήσουμε;

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Barbie" (2023)

"Περασμένες Ζωές" (Past Lives)

"Perfect Days" (Υπέροχες Μέρες)