"Im Thinking of Ending Things" (2020)

Περιμένοντας με αγωνία τη νέα ταινία του Κάουφμαν ήρθε επιτέλους η μέρα που προετοιμάστηκα ψυχολογικά και νοητικά για να βουτήξω στον περίεργο και μοναδικό του κόσμο.

Για άλλη μία φορά, ο Καουφμαν έδειξε στο κοινό του, τί είναι αυτό που τον απασχολεί και τον προβληματίζει πρώτα ως άνθρωπο και δευτέρον ως σεναριογράφο. Και εδώ, δεν χωρά καμία συγκρίση με τα προηγούμενα έργα του, γιατί όπως φαίνεται και στις ταινίες του, ο χρόνος έχει τη δύναμη να μετουσιώνει ψυχές και μυαλά που έζησαν αλλιώτικες εποχές.

  Μία νεαρή κοπέλα αποφασίζει να πάει για πρώτη φορά ενα ταξίδι στην φάρμα των γονιών του αγοριού της προκειμένου να τους γνωρίσει για πρώτη φορά. Το ταξίδι αυτό αποδεικνύεται κάτι παραπάνω απο μία επίσκεψη, αφού οσο περνάει η ώρα χάνεται και η "φυσιολογικη" διάρθρωση του χρόνου και οι  συζητήσεις και οι πράξεις των χαρακτήρων πέφτουν σε μία δίνη παραλογισμού. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

  Θα ήταν αφελές να μην περιμέναμε μία περίπλοκη και ασαφή ιστορία απο τον Κάουφμαν, αφού πολύ συχνά προσπαθεί να διαμορφώσει ιστορίες τόσο σύνθετες και δυσνόητες όσο και η ίδια η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. 

Και φτάνει το τέλος της ταινίας, και ο θεατής βρίσκεται σε ένα δίλημμα ως προς το τί ακριβώς είδε και αν μπορεί να μπεί καν σε θέση να τα ταξινομήσει στο μυαλό του με την ελπίδα να μπορέσει να αντλήσει το μήνυμα που τόσο πολύ θέλει να λάβει. 

 Ίσως όλα αυτά που έλαβαν χώρα, που ειπώθηκαν που συνέβησαν να κρύβουν απο πίσω μία φιλοσοφημένη υπαρξιακή θεωρία, ίσως να πρέπει κάποιος να αναρωτηθεί πόσο σημαντική είναι τελικά η προοπτική των πραγμάτων και πόσο μπορεί να διαφέρει απο άτομο σε άτομο. 

Το ζευγάρι μπαίνει συχνά σε συζητήσεις που προβληματίζουν και που μπορεί να αποτελούν υλικό για ο,τι συμβαίνει μετέπειτα, ή και όχι. Εδώ, ο χρόνος λαμβάνει την δική του υπόσταση και προσπαθεί να καταλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μήπως είναι απλώς μία κατάδοση της αυθεραισίας του χρόνου;

Μία υπενθύμιση για το αναπόφευκτο τέλος (όποιο κι αν είναι αυτό); Οι ζωές που ασυνείδητα ή συνειδητά παραμερίσαμε για να ζήσουμε μόναχα μία συγκεκριμένη εκδοχή της;

Τόσα ερωτήματα αναπάντητα που αντί να απαντηθούν φέρνουν κι άλλα ερωτήματα και οδηγούν σε μία κατάσταση ανασφάλειας. Όμως εδώ, καλούμαστε να σκεφτούμε και να αντιμετωπίσουμε την άβυσσο του χρόνου και της ζωής χωρίς φόβο και πολλές απορίες (που ουτοσιαλώς ποτε δεν θα απαντηθούν) γιατί για αυτόν ακριβώς τον λόγο δημιουργούμε ταινίες, ποιημάτα, μουσική κτλ, για να ρίξουμε λίγο φώς στο άγνωστο μονοπάτι στο οποίο βαδίζουμε. 

Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω πάνω σας...


Τίτλος: "Im Thinking of Ending Things"

Σκηνοθεσία: Charlie Kaufman

Σενάριο: Charlie Kaufman

Πρωταγωνιστούν: Jesse Plemons, Jessie Buckley, Toni Collette, David Thewlis 

Έτος: 2020





 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Barbie" (2023)

"Περασμένες Ζωές" (Past Lives)

"Perfect Days" (Υπέροχες Μέρες)